Mulitple Facets of Madurai - 2

நாம் பிறந்து, வளர்ந்த ஊரைப் பற்றிப் பேசும்பொழுது எப்பொழுதும் ஒரு பெருமிதம் வரத்தானே செய்யும்? காலங்கள் மாறி புதுக்கோலம் பூண்டு விட்டிருந்தாலும் பழைய நினைவுகளைக் கிளறும் படங்களைப் பார்த்தால் மீண்டும் பால்ய காலத்திற்கே கொண்டு செல்லும் வலிமை படங்களுக்கு உண்டு. அப்படித்தான் திரு.மனோகர் தேவதாஸ்-ன் 'Mulitple Facets of Madurai' புத்தகத்தின் ஒவ்வொரு பக்கங்களும் என்னை இழுத்துச் சென்று கொண்டிருக்கிறது. 

அவர் கோரிப்பாளையம் என்ற பகுதியில் சிறிது காலம் வசித்திருக்கிறார். மேம்பாலம் ஏறுவதற்கு முன்பே மசூதி ஒன்று இருக்கும். இஸ்லாமியர்கள் அதிகம் வசிக்கும் பகுதி அது. அங்குள்ள இறைச்சி சந்தை கழிவுகளை ஆற்றில் கொட்டி தண்ணீர் வராத வைகையை மாசுபடுத்தி வருகிறார்கள் பொறுப்பற்ற மக்களும் கண்டுகொள்ளாத மாநகராட்சியும். அப்பகுதியில் நடமாட முடியாதபடி நாஸ்தி பண்ணி வைத்திருக்கிறார்கள். யாருக்கும் எதைப்பற்றியும் அக்கறையில்லை. கவலையுமில்லை. வருங்கால சந்ததிகளுக்கு நாம் செய்யும் துரோகம் என்ற நினைவு அறவே இல்லை. சுரணை கெட்டுத்தான் போயிருக்கிறோம். 

அவருடைய குறிப்புகளில் இருந்து அப்பகுதி இப்பொழுது நிறையவே  மாறிவிட்டிருக்கிறது என்பது மட்டும் நன்கு தெரிகிறது. மேம்பாலம் (ஆல்பர்ட் விக்டர் ஓவர் பிரிட்ஜ் ) பாரம் தாங்காது என்று கீழ்பாலத்தை அதிகமாக பயன்படுத்தவேண்டிய நிலை தற்பொழுது. போக்குவரத்தைக் கட்டுப்படுத்த வைகையின் இருகரைகளையும் இணைக்கும் பாலங்கள் வரிசையாகக் காட்சி தருகிறது. ஆனாலும் மதுரையிலிருந்து கோரிப்பாளையம், செல்லூர் செல்பவர்கள் கீழ்பாலம் வழியாகத் தான் செல்ல வேண்டும். 

புழுதி பறக்க வாகனங்கள் செல்லூர் செல்ல கண்மாயை கடந்து செல்ல வேண்டும். பாவம் அதன் எதிர்புறத்தில் வாழும் மக்கள். கடந்து செல்லும் பொழுதே மூக்கை மூடிக்கொண்டு தான் செல்ல வேண்டியிருக்கிறது. சாக்கடையாக்கி வைத்திருக்கிறார்கள். கண்மாய் முழுவதும் குப்பைகளைக் கொட்டி நீரின் நிறம் மாறி பார்க்கவே படுபயங்கரமாக இருக்கிறது.  மழைக்காலங்களில் கேட்கவே வேண்டாம். சாக்கடை தண்ணீர் சாலையெங்கும் ஓடி வாகனங்களின் சக்கரங்களில் சுற்றி ஊரெங்கும்...ச்சை! தீராத கொசுத்தொல்லை வேறு. ப்ளீச்சிங் பவுடர் "விலை என்ன தெரியும்ல" என்று மைதா/கோதுமை மாவைத் தூவி மக்களின் வரிப்பணத்தைக் கொள்ளையடிக்கும் அறிவுக்கழகம்.  மதுரையின் சட்டமன்ற, பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களுக்கு இதைப்பற்றியெல்லாம் கொஞ்சம் கூட அக்கறை கிடையாது. கைநீட்டி காசு வாங்கி ஓட்டுப்போடும் கும்பல் இதைப்பற்றிக் கேட்கவே கூடாது. முடியாது. பெருமைக்கு நாம் வேண்டுமென்றால் 'தூங்கா நகரம்', 'உணவு நகரம்' என்று பீற்றிக் கொள்ளலாம். அதனுடன் இப்பொழுது 'துர்நாற்ற நகரம்', 'குப்பை நகரம்' என்ற அடைமொழிகளையும் சேர்த்துக் கொள்ளலாம். 

நல்லவேளை, இந்த மனிதர் இப்படிப்பட்ட காட்சிகளைப் பார்க்கவில்லை. அவருடைய நினைவுகளில் இருந்து 2004ல் வரைந்த பாடத்தைப் பார்த்தால் ஏக்கமாக இருக்கிறது!

ஹ்ம்ம்... என்னவோ போடா மாதவா! 

இனியாவது அமைதி திரும்புமா?

 சொல்வனம் இதழ் 333ல் வெளிவந்துள்ள 'சிரியா' பற்றின விரிவான கட்டுரை.

இனியாவது அமைதி திரும்புமா?

ஐம்பது வருடங்களுக்கும் மேலாக ‘சிரியா’வை ஒரு குடும்பம் மட்டுமே ஆண்டு வந்த நிலையில், கடந்த இரண்டு வாரங்களுக்குள் ஆட்சி ஆட்டம் கண்டு தப்பியோடும் நிலைக்கு ஆளானார் அதிபர் ‘பஷார் அல் அசாத்’. டிசம்பர் 8, 2024 அன்று சிரியாவை அசாத்தின் ஆட்சியில் இருந்து விடுவித்ததாக எதிர்க்கட்சிப் படைகள் அறிவித்த நேரத்தில் முன்னாள் அதிபர் டமாஸ்கஸிலிருந்து தப்பி ரஷ்யாவில் அடைக்கலம் புகுந்துள்ளார்.

அசாத்தின் குடும்ப அதிகார ஆட்சியின் அதிர்ச்சியூட்டும் சரிவு ஒரு வரலாற்றுத் தருணம் என்றே கூறப்படுகிறது. கிட்டத்தட்ட 14 ஆண்டுகளாக அடக்குமுறை அரசாங்கத்திற்கு எதிராக சிரியர்கள் அமைதியான போராட்டங்களில் ஈடுபட்டனர். அரசோ, அவர்களை வன்முறையால் அடக்க முயற்சிக்க, உள்நாட்டுப் போர் வெடித்தது. கடைசி நாட்கள் வரை நாட்டின் கணிசமான பகுதிகளைத் தன் கட்டுப்பாட்டில் அரசு வைத்திருந்தும், இத்தனை விரைவில் எப்படி ஆட்சி கவிழ்ந்தது? யார் இதைச் செய்தார்கள்? எப்படி சாத்தியமாயிற்று என்பது தான் மில்லியன் டாலர் கேள்வி!

‘வன்முறை தடுப்பு நடவடிக்கை’ என்று பெயரிடப்பட்டு இந்தத் தாக்குதலை நடத்தியது ‘ஹயாத் தஹ்ரிர் அல்-ஷாம்’ (HTS) தலைமையிலான ஆயுதமேந்திய பல சிரிய எதிர்ப்புக் குழுக்கள். HTS, சிரிய உள்நாட்டுப் போரில் ஈடுபட்டுள்ள சன்னி இஸ்லாமிய ராணுவ அமைப்பாகும். இதற்கு துருக்கிய படைகளின் ஆதரவும் உண்டு.

யார் இவர்கள் என்று பார்ப்பதற்கு முன்னால் சிரியாவைப் பற்றின சிறிய அறிமுகம்.

‘சிரிய அரபு குடியரசு’ ஆசியாவின் தென்மேற்குப் பகுதியில் உள்ள ஒரு நாடு. லெபனான், ஈராக், இஸ்ரேல், துருக்கி, ஜோர்டன் என ஐந்து நாடுகளுடன் எல்லையைப் பகிர்ந்து கொள்கிறது. மேற்குப் பகுதியில் மத்தியதரைக்கடலும் எல்லையாக உள்ளது. எல்லை நாடுகளிலும் கலவரங்களும் போர்களும் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கும் நிலையில் இந்த வீழ்ச்சி அப்பகுதியின் ஸ்திரமற்ற தன்மையை மேலும் அதிகரித்துள்ளது. அது மட்டுமில்லாமல் பல்வேறு போராட்டக்குழுக்களால் சிரியாவும் துண்டாடப்பட்டுள்ளதைத் தான் உலகம் கண்கொத்திப்பாம்பாக பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறது. சிரியாவின் வரலாறு முழுவதும் போர்களும் போராட்டங்களும் நிறைந்ததாகவே இருக்கிறது.

1918ல் பிரிட்டிஷ் ராணுவ உதவியுடன் 400 வருட ‘ஆட்டமன்’ ஆட்சியிலிருந்து விடுதலை பெற்ற சிரியா, பின், பிரிட்டன், பிரான்ஸ் நாடுகளிடம் சிக்கியது. 1947ல் ‘மைக்கேல் அஃப்லாக்’, ‘சலா-அல்-தின் அல்-பிதார்’ ஆகியோர் ‘அரபு சோசலிச பாத்’ கட்சியைத் தொடங்கினர். பல வருடப் போராட்டங்களுக்குப் பிறகு சிரியாவும் எகிப்தும் இணைந்து ‘ஐக்கிய அரபு குடியரசு’ ஆனது. எகிப்து அதிபர் ‘கமல் அப்தெல் நாசர்’ புதிய அரசுக்குத் தலைமை ஏற்றார். உடனே, சிரியாவில் இருந்த அரசியல் கட்சிகளைக் கலைக்க உத்தரவிட்டார். இதில் ‘ஐக்கிய அரபு குடியரசு’ அமைய காரணமாக இருந்த ‘பாத்’ கட்சியும் கலைக்கப்பட்டது. எகிப்திய மேலாதிக்கத்தின் மீதான அதிருப்தியால் 1961ல் சிரிய ராணுவ அதிகாரிகள் குழு டமாஸ்கஸில் அதிகாரத்தைக் கைப்பற்றி ஐக்கிய அரபு குடியரசிலிருந்து வெளியேறியது சிரியா.

1963ல் ‘பாத்’ கட்சி அதிகாரத்தைக் கைப்பற்றியது. 1966ல் பாத் கட்சியை எதிர்த்து ‘சலாஹ் ஜாடிட்’ ஆட்சி பொறுப்பேற்க, ‘ஹபீஸ் அல் அசாத்’ பாதுகாப்பு அமைச்சராகப் பதவியேற்றார். இவர் ‘அலவிஸ்’ இனக்குழுவைச் சார்ந்தவர். 1967ல் எகிப்து, ஜோர்டன் மற்றும் சிரியாவுடனான ஆறு நாள் போரில் இஸ்ரேலியப் படைகள் சிரியாவிடமிருந்து ‘கோலன் ஹயிட்ஸ்’ஐ கைப்பற்றி, சிரியாவின் விமானப்படையின் பெரும்பகுதியை அழித்தது.

1970ல் ராணுவ அமைச்சர் ‘ஹபீஸ் அல் அசாத்’, அதிபர் ‘சலாஹ் ஜாடிட்’டை சிறையில் அடைத்தார். அதுமட்டுமில்லாமல், 1973ல், தனக்குச் சாதகமாக, அதிபராகப் பொறுப்பேற்பவர் ஒரு முஸ்லிமாக இருக்க வேண்டும் என்ற அரசியலமைப்புச் சட்டத்தை மாற்றியமைத்தார். அதன் மூலம் முஸ்லீம் அல்லாதவரும் அதிபராகலாம் என்று சட்டம் மாற்றியமைக்கப்பட்டது. இதனால் ‘ஷியா’ பிரிவினர் அதிகம் வசிக்கும் சிரியாவில் கலவரம் வெடித்தது. அதை ராணுவத்தைக் கொண்டு அடக்கினார் அசாத். பின், சிரியாவும் எகிப்தும் இஸ்ரேலுடன் போரிட்டாலும் இஸ்ரேல் கைப்பற்றிய ‘கோலன் ஹயிட்ஸ்’ஐ மீட்க முடியாமல் தோற்றுப் போயின. அதற்குப் பிறகு, அனைத்து ஆக்கிரமிக்கப்பட்ட அரபு நிலங்களிலிருந்து இஸ்ரேல் வெளியேறினால் அதனுடன் சமாதான உடன்படிக்கை செய்யத் தயாராக இருப்பதாக அசாத் கூறினார். இஸ்ரேல் இணங்கவில்லை.

1980ல் ஈரானில் நடந்த இஸ்லாமிய புரட்சிக்குப் பிறகு, ‘அலெப்போ’, ‘ஹோம்ஸ்’, ‘ஹமா’வில் ‘முஸ்லிம் சகோதரத்துவ குழுக்கள்'(ஷியா பிரிவினர்) போராட்டங்களில் ஈடுபட்டன. ஈரான்-ஈராக் போர் ஆரம்பமாக, ஈராக் மற்றும் சிரியாவில் உள்ள ‘பாத்திஸ்ட்’ தலைமைகளுக்கு இடையிலான பாரம்பரிய போட்டிக்கு ஏற்ப, சிரியா ஈரானை ஆதரித்தது. 1981ல் ‘கோலன் ஹயிட்ஸ்’ஐ இஸ்ரேல் முறையாக இணைத்துக் கொண்டது.

1982ல் ஹமா நகரில் ‘முஸ்லிம் சகோதரத்துவ எழுச்சி இயக்கம்’ சிரிய ராணுவத்தால் ஒடுக்கப்பட்டது. பல்லாயிரக்கணக்கான பொதுமக்கள் கொல்லப்பட்டனர். அதே வருடம் இஸ்ரேல் லெபனானை ஆக்கிரமித்து சிரிய ராணுவத்தைத் தாக்கி அங்கிருந்து வெளியேறும்படி கட்டாயப்படுத்தியது. 1983ல் லெபனானும் இஸ்ரேலும் போர் முடிவுக்கு வந்ததாக அறிவித்து சிரிய படைகள் லெபனானில் தங்க அனுமதித்துள்ளது.

1984ல் அசாத்தின் சகோதரர் ‘ரிஃபாத்’ துணை அதிபராக பதவி உயர்வு பெற்றார். 1990ல் ஈராக் குவைத்தை ஆக்கிரமித்தது. ஈராக்கிற்கு எதிரான அமெரிக்கா தலைமையிலான கூட்டணியில் சிரியா இணைந்தது. 1991ல் மத்திய கிழக்கு அமைதி மாநாட்டில் பங்கேற்ற சிரியா, ‘கோலன் ஹைட்ஸ்’ பிரச்சினை தொடர்பாக இஸ்ரேலுடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்தியது. 1994ல் அதிபர் அசாத்தின் மகன் பசில், அவரது தந்தைக்குப் பின் ஆட்சிக்கு வரவேண்டியவர் கார் விபத்தில் இறந்து போகிறார். 1998ல் அசாத்தின் சகோதரர் ‘ரிஃபாத்’ துணை அதிபர் பதவியிலிருந்து நீக்கப்பட்டார்.

2000ம் வருடம் அதிபர் அசாத்தின் மறைவிற்குப் பிறகு அவரது இரண்டாவது மகன் ‘பஷார்’ பதவியேற்றார். புதிய அதிபர் 600 அரசியல் கைதிகளை விடுதலை செய்து எதிர்கட்சித் தலைவர்கள் பலர் நாட்டை விட்டு வெளியேற நிர்பந்தித்தார். ஆனாலும், 20 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு தடை செய்யப்பட்ட ‘முஸ்லிம் சகோதரத்துவ அமைப்பு’ மீண்டும் அரசியல் போராட்டங்களைத் தொடங்குவதாக அறிவித்தது. அதைத் தொடர்ந்து எம்.பி.க்கள், சீர்திருத்த ஆதரவாளர்களைச் சிறை பிடித்து கடுமையான தண்டனைகளுக்கு ஆளாக்கி தந்தையின் வழியிலேயே கொடுங்கோல் ஆட்சி செய்தார் பஷார்.

2004ல் பயங்கரவாதத்திற்கு ஆதரவு அளித்து, ஈராக்கிற்குள் நுழையும் போராளிகளைத் தடுக்கத் தவறியதற்காக சிரியா மீது அமெரிக்கா பொருளாதாரத் தடைகளை விதித்தது. 2005ல் லெபனான் பிரதமர் ‘ரஃபிக் ஹரிரி’ கொல்லப்பட்டதை அடுத்து பெய்ரூட்டில் இருந்து படைகளை விலக்கிக் கொள்ள சிரியாவை வலியுறுத்தியது அமெரிக்கா. சிரியாவும் லெபனானிலிருந்து வெளியேறியது. மேற்கு நாடுகள் சிரியாவுடனான தங்கள் உறவை முறித்துக் கொண்டன.

ஏறத்தாழ கால் நூற்றாண்டுக்குப் பிறகு 2006ல் ஈராக்குடன் சமாதான பேச்சுவார்த்தையில் இறங்கியது சிரியா. 2007ல் ஐரோப்பிய ஒன்றியம் சிரியாவுடன் மீண்டும் உரையாடலைத் தொடங்கியது. அன்றைய அமெரிக்கப் பிரதிநிதிகள் சபையின் சபாநாயகர் ‘நான்சி பெலோசி’, டமாஸ்கஸில் அதிபர் அசாத்தை சந்தித்தார். முதன்முதலாக சிரியாவிற்கு விஜயம் செய்த உயர்நிலை அமெரிக்க அரசியல்வாதி இவர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

அதே வருடம், ‘அணுசக்தி கண்காணிப்பு அமைப்பு’, சிரியாவின் ரகசிய அணுசக்தி உலை திட்டத்தை ஐ.நாவில் சமர்ப்பிக்க, வடக்கு சிரியாவில் கட்டுமானத்தில் இருக்கும் அணுமின் நிலையத்திற்கு எதிராக இஸ்ரேல் வான்வழித் தாக்குதலை நடத்தியது.

2008ல் அதிபர் அசாத் பாரீஸில் ஃபிரெஞ்சு அதிபர் ‘நிக்கோலா சார்க்கோசி’யை சந்தித்தார். முன்னாள் லெபனான் பிரதமர் ‘ரஃபிக் ஹரிரி’ படுகொலை செய்யப்பட்டதைத் தொடர்ந்து மேற்கத்திய நாடுகளின் ராஜதந்திர தனிமைப்படுத்தல் முடிவுக்கு வந்ததை இந்த விஜயம் ஊர்ஜிதப்படுத்தியது. முதல் முறையாக லெபனானுடன் சிரியா நட்புறவைப் பேண பேச்சுவார்த்தை நடத்தியது.

2010ல் பயங்கரவாத குழுக்களை ஆதரிப்பதாகவும், பேரழிவு ஆயுதங்களைக் குவிப்பதாகவும், ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் தீர்மானங்களை மீறி லெபனானின் ஹெஸ்பொல்லாவுக்கு ‘ஸ்கட்’ ஏவுகணைகளை வழங்குவதாகவும் கூறி, சிரியாவுக்கு எதிரான பொருளாதாரத் தடைகளை அமெரிக்கா புதுப்பித்தது.

2011ம் ஆண்டின் முற்பகுதியில் மத்திய கிழக்கு முழுவதும் “Arab Springs” என்ற பெயரில் அடக்குமுறை ஆட்சியாளர்களை எதிர்த்துத் தீவிர போராட்டம் நடந்தது. அரபு எழுச்சிகளால் ஈர்க்கப்பட்டு, போராட்டத்தில் ஈடுபட்ட சிரிய வாலிபர்கள் கைது செய்யப்பட்டு, பல நாட்கள் சிறைகளில் சித்திரவதை செய்யப்பட்டனர். அவர்களை விடுவிக்கக் கோரி எதிர்க்கட்சிகள் நடத்திய அமைதியான போராட்டங்கள் சிரியா முழுவதும் வேகமாகப் பரவின. பஷாரின் ராணுவம் போராட்டக்காரர்களுக்கு எதிராக துப்பாக்கிச் சூடுகளைக் கட்டவிழ்த்து விட்டது. ‘அலெப்போ’வில் ஏற்பட்ட தீ, வரலாற்றுச் சந்தையின் பெரும்பகுதியை அழித்தது. சிரியா உலகத்தாரின் கவனத்தை ஈர்க்க ஆரம்பித்தது.

2012ல் கத்தாரில் உருவாக்கப்பட்ட ‘சிரிய புரட்சிகர மற்றும் எதிர்ப்புப் படைகளுக்கான தேசிய கூட்டணி’, ‘இஸ்லாமிய போராளிகளை'(ஐசிஸ்) அங்கீகரிக்கவில்லை. அதனால், அமெரிக்கா, பிரிட்டன், பிரான்ஸ், துருக்கி, வளைகுடா நாடுகள் எதிர்க்கட்சியான தேசிய கூட்டணியை சிரிய மக்களின் “சட்டப்பூர்வமான பிரதிநிதியாக” முறையாக அங்கீகரித்தன.

அரசுக்கு எதிரான எதிர்ப்புக் குழுக்களின் படைகள், ஆயுதமேந்திய கிளர்ச்சியினைத் தொடங்க, சிரியா முழு அளவிலான உள்நாட்டுப் போரில் இறங்கியது. நாட்டின் மிகப்பெரிய நகரமான ‘அலெப்போ’வின் சில பகுதிகள் உட்பட வடக்கின் முக்கிய நகரங்களை போராளிக்குழுக்கள் கைப்பற்றின. 2013ல் பஷார் அரசுக்கு உதவ, லெபனானின் ‘ஹெஸ்பொல்லா’வும் ஈரானிய புரட்சிகர காவல்படை(IRGC)யும் வெளிப்படையாக அதன் போராளிகளை சிரியாவிற்கு அனுப்பியது.

அதே காலகட்டத்தில் ஐசிஸ்-ன் வளர்ச்சியும் சிரியாவில் ஏற்பட்டு, 2014ல், ‘ரக்கா’வை தலைநகராகக் கொண்டு, ஏறத்தாழ மூன்றில் ஒரு பங்கு சிரியாவை உரிமை கொண்டாடியது. இது அமெரிக்க ராணுவத்தின் நேரடித் தலையீட்டிற்கும் காரணமாக அமைந்தது. 2013ல் விமான எதிர்ப்பு ஏவுகணைகளை ‘ஹெஸ்பொல்லா’ கட்டமைப்பதாகச் சந்தேகித்து ‘டமாஸ்கஸ்’ அருகே ராணுவ தளத்தை இஸ்ரேல் குண்டுவீசித் தாக்கியதாக சிரியா குற்றம் சாட்டியது. அதைத்தொடர்ந்து டமாஸ்கஸின் ‘கௌடா’ பகுதியில் 300 பேரைக் கொன்ற தாக்குதலில் சிரிய ரசாயன ஆயுதங்கள் பயன்படுத்தப்பட்டதாக ஐ.நா ஆயுத ஆய்வாளர்கள் அறிவித்தனர். 2014க்குள் ரசாயன ஆயுத இருப்புக்களை அழிக்க ஐ.நா.வை சிரிய அரசாங்கம் அனுமதித்தது. மேற்கு நாடுகளின் ஆதரவு பெற்ற ‘சுதந்திர சிரிய ராணுவ’த்தின் தளங்களை இஸ்லாமிய கிளர்ச்சியாளர்கள் கைப்பற்றியதாகக் கூறப்பட்டதை அடுத்து, வடக்கு சிரியாவில் போராளிகளுக்கான ஆதரவை அமெரிக்காவும் பிரிட்டனும் நிறுத்தியது.

 
2015ல் ‘குர்திஷ் படைகள்’ நான்கு மாதப் போருக்குப் பிறகு துருக்கிய எல்லையில் உள்ள கோபானில் இருந்து ‘இஸ்லாமிய அரசை’ வெளியேற்றின. ‘இஸ்லாமிய அரசு’ போராளிகள் மத்திய சிரியாவில் உள்ள பழங்கால நகரமான ‘பல்மைரா’வைக் கைப்பற்றினர். இஸ்லாமியத்திற்கு முந்தைய உலக பாரம்பரிய தளங்களில் உள்ள பல நினைவுச்சின்னங்களை அழிக்கத் தொடங்கினர்.

‘ஜெய்ஷ் அல்-ஃபதாஹ்’, இஸ்லாமிய கிளர்ச்சிக் கூட்டணி ‘இட்லிப்’ மாகாணத்தின் கட்டுப்பாட்டைக் கைப்பற்றியது.

2015ல் ரஷ்யா தனது முதல் வான்வழித் தாக்குதல்களை சிரியாவில் நடத்தியது. ‘இஸ்லாமிய அரசு’க் குழு(ஐசிஸ்)வை குறிவைத்ததாகக் கூறினாலும் அசாத்தின் எதிரிகளைக் குறிவைத்து நடத்தப்பட்ட தாக்குதல் என்று எதிர்க்கட்சிகளும் போராளிகளும் கூறினர். கிளர்ச்சியாளர்கள் ‘ஹோம்ஸின்’ எஞ்சிய பகுதியை காலி செய்ய சிரிய ராணுவம் அனுமதித்தது. நான்கு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு சிரியாவின் மூன்றாவது பெரிய நகரம் அரசாங்க கட்டுப்பாட்டிற்குத் திரும்பியது.

2016ல் சிரிய அரசாங்கப் படைகள் ரஷ்ய வான் உதவியுடன் இஸ்லாமிய அரசிடமிருந்து பல்மைராவை மீட்டெடுத்தது. ஆனால் டிசம்பர் மாதத்தில் மீண்டும் ‘இஸ்லாமிக் ஸ்டேட்’ அதனை ஆக்கிரமித்து விட்டது. கிளர்ச்சிக் குழுக்களுக்கு உதவுவதற்காக துருக்கியப் படைகள் சிரியாவுக்குள் நுழைந்து அவர்களுடன் சேர்ந்து குர்திஷ் படைகளையும் இஸ்லாமிய அரசுப் படைகளையும் துருக்கி எல்லையை நெருங்காமல் பார்த்துக் கொண்டன. ரஷ்ய வான்படை மற்றும் ஈரானிய ஆதரவு ஹெஸ்பொல்லா போராளிகளின் உதவியுடன் அசாத்தின் ராணுவம் நாட்டின் மிகப்பெரிய நகரமான ‘அலெப்போ’வை போராளிகளிடமிருந்து மீண்டும் கைப்பற்றியது.

ஒவ்வொரு காலகட்டத்திலும் ஐ.நா, அமெரிக்கா மற்றும் மேற்கத்திய நாடுகள் நடத்திய சமாதான உடன்படிக்கைகள் பெரும்பாலும் தோல்வியிலேயே முடிந்தது. ஜெனிவாவில் நடந்த பேச்சுவார்த்தைகளின் தோல்விக்குப் பிறகு, ரஷ்யா, ஈரான், துருக்கியுடன் இணைந்து அமைதிப் பேச்சுவார்த்தையைத் துவங்கியது. 2017ல் கஜகஸ்தானில் நடந்த பேச்சுவார்த்தைக்குப் பிறகு, ரஷ்யா, ஈரான், துருக்கி நாடுகள், அரசுக்கும் ஐசிஸ் அல்லாத கிளர்ச்சியாளர்களுக்கும் இடையே போர் நிறுத்தத்தை அமல்படுத்த ஒப்புக்கொண்டன. கிளர்ச்சியாளர்களின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த ‘கான் ஷெய்கோன்’ நகரின் மீது சிரிய அரசாங்க விமானங்கள் ரசாயன ஆயுதத் தாக்குதலை நடத்தியதாகக் கூறி விமானத் தளத்தின் மீது ஏவுகணைத் தாக்குதலை நடத்த அன்றைய அமெரிக்க அதிபர் ‘டொனால்ட் ட்ரம்ப்’ உத்தரவிட்டார். ‘குர்திஷ் மக்கள் பாதுகாப்பு பிரிவு’களுக்கு ஆயுதம் வழங்க அமெரிக்கா முடிவு செய்தது. இப்பிரிவு, முக்கிய எதிர்க்கட்சியான ‘சிரிய ஜனநாயகப் படை’களுடன் இணைந்து ‘இஸ்லாமிக் ஸ்டேட்’ஐ எதிர்த்துப் போர் புரிந்தன.

2015 மற்றும் 2016ல், மிதவாத கிளர்ச்சிப் பிரிவுகளுக்கு எதிராக ரஷ்யா தனது அதிநவீன ஆயுதங்கள் மற்றும் வான் பாதுகாப்பு அமைப்புகளில் சிலவற்றைப் பயன்படுத்தியது. ரஷ்ய ராணுவத்தின் தலையீடும், ஹெஸ்பொல்லா மற்றும் ஈரானின் படைகளும் பஷாருக்கு ஆதரவாகவும் போராடும் மக்களுக்கு எதிராகவும் களமிறங்கியது. 2016ம் ஆண்டின் இறுதியில், ‘அலெப்போ’ உள்ளிட்ட முக்கிய நகரங்களையும் மேற்குப் பகுதியையும், ஜோர்டன் மற்றும் இஸ்ரேலின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள எல்லைகள் வரை நாட்டின் தெற்கே கிட்டத்தட்ட அனைத்தையும் சிரிய ராணுவம் தன் ஆதரவுப் படைகளுடன் மீண்டும் கைப்பற்றியது.

அசாத் அரசு, இழந்த சிரியாவின் பகுதிகளை மீண்டும் தனது கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொண்டு வந்தது. 2018ல் ஐந்து ஆண்டுகளில் முதல் முறையாக டமாஸ்கஸை சுற்றியுள்ள புறநகர்ப் பகுதிகளையும் கைப்பற்றியது. அதன் பிறகு, எழுச்சியின் பிறப்பிடமான ‘டாரா’விற்கு தெற்கே தனது பார்வையைத் திருப்பியது. இஸ்லாமிய அரசின் தலைவர் ‘அபு பக்கர் அல்-பாக்தாதி’ ‘இட்லிப்’ மாகாணத்தில் உள்ள அவரது மறைவிடத்தில் அமெரிக்கத் தாக்குதலில் உயிரிழந்தார். 2019ல் வடக்கு சிரியாவிலிருந்து துருப்புக்களை அமெரிக்கா திரும்பப் பெற்றது.

எதிர்க்கட்சிகளின் கைவசம் இருந்த கடைசி மாகாணமான இட்லிப்பை சிரிய ராணுவ தாக்குதலில் இருந்து மீட்க, துருக்கி ஆயிரக்கணக்கான துருப்புக்களை எல்லைக்கு அப்பால் அனுப்பியது. தெற்கு சிரியாவில் வளர்ந்து வரும் பொருளாதார நெருக்கடிக்கான எதிர்ப்புகள் காரணமாக பிரதம மந்திரி இமாத் காமிஸை பதவி நீக்கம் செய்தார் அசாத்.

குறைந்தது இரண்டு முறை அசாத்தின் ஆட்சி சரிந்தாலும் அதன் மறுபிரவேசம் நட்புநாடுகளால் அரங்கேறியது.

இருப்பினும், அமெரிக்காவின் பொருளாதாரத் தடை மற்றும் உள்நாட்டுப்போர்களால் பொருளாதாரம் வீழ்ச்சியடைய, ‘கேப்டகன்’ என்ற உளவியல் போதைப்பொருளின் சட்டவிரோத வர்த்தகத்தால் ஊசலாடிக் கொண்டிருந்தது சிரியா. வாழ்க்கை கடினமாக, அசாத்தின் ராணுவ வீரர்களே ஒத்துழைக்க மறுக்கும் நிலைமைக்கு ஆளாகியது அரசு. ராணுவ ரீதியாகவும் பல ஆண்டுகளாக பலவீனமாக இருந்த நிலையில் நட்பு நாடுகளான ரஷ்யா மற்றும் ஈரானிய ராணுவ ஆதரவை வெகுவாக நம்பியிருந்தது பஷாரின் அரசு. இதற்கிடையில் ரஷ்யா, உக்ரைன் போரிலும் ஹெஸ்பொல்லவைக் காப்பாற்ற ஈரான், லெபனானுடன் சேர்ந்து இஸ்ரேலுடன் போரிட்டுக் கொண்டிருப்பதில் சிரியா ஆதரவற்று பலமிழந்தது என்று வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் கூறியுள்ளனர்.

சிரியாவில் பல்வேறு மதங்களும் பிரிவுகளும் இருப்பதால் நாட்டின் பல பகுதிகள் பல்வேறு குழுக்களால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டுள்ளது. ‘சன்னி இஸ்லாம்’, ‘அலவிஸ்’, ‘ஷியா’, ‘பன்னிரண்டு ஷியா முஸ்லிம்கள்’ இனக்குழுவினர், ‘இஸ்மாயிலி முஸ்லிம்கள்’, ‘சிரியன் கிறிஸ்தவர்கள்’, ‘யசிடிஸ்’, ‘பஹாய்ஸ்’ இனத்தவர் அங்கே வாழ்ந்து வருகின்றனர்.

சிரியாவில் மிகவும் சக்திவாய்ந்த போராட்டக் குழு ‘ஹயாத் தஹ்ரிர் அல்-ஷாம் (HTS)’. இக்குழு தான் முன்னாள் அதிபர் பஷார் அல்அசாத்திற்கு எதிரான மின்னல் தாக்குதலை வழிநடத்தி ரஷ்யாவிற்குத் தப்பி ஓடச் செய்தது.

நவம்பர் 27ல் ஆரம்பித்து சில நாட்களிலேயே சிரிய கிளர்ச்சியாளர்கள் வடமேற்கு நகரமான அலெப்போவைக் கைப்பற்றினர். பின்னர், ஹமா, ஹோம்ஸ் வழியாக தெற்கு நோக்கிச் சென்று தலைநகரான டமாஸ்கஸை கைப்பற்றினர்.

இவர்களைத் தவிர மற்ற எதிர்க்குழுக்கள் சிரியாவின் சில பகுதிகளைக் கட்டுப்படுத்துகின்றன.

அவற்றில் ஒன்று, ‘சிரிய தேசிய இராணுவம்’ (Syrian National Army, SNA). அது சிரியாவின் வடமேற்குப் பகுதிகளைக் கட்டுப்படுத்துகிறது. HTS கிளர்ச்சியாளர்கள் மற்றும் SNA படைகள் சில சமயங்களில் கூட்டாளிகளாகவும், சமயங்களில் எதிரிகளாகவும் நேரத்திற்குத் தகுந்தாற்போல் மாறிக்கொள்கிறார்கள். அண்டை நாடான துருக்கியின் ஆதரவுடன் இருக்கும் SNA படைகள், சிரியாவின் ‘குர்திஷ்’ படைகளை துருக்கிய எல்லையிலிருந்து விலக்கி வைப்பதற்காக இடையக மண்டலத்தை(buffer zone) உருவாக்குவதில் ஆர்வமாக உள்ளது.

இரண்டாவது, துருக்கிக்கு ஒவ்வாத ‘குர்திஷ் குழு’ ஒரு சிறுபான்மை இனக்குழு. சிரியாவின் ஜனநாயகப் படைகள் (Syria’s Democratic Forces -SDF) என்று அழைக்கப்படுகிறது. துருக்கிய ஆதரவு SNA படைகள் மற்றும் குர்திஷ் SDF படைகள் அமெரிக்காவின் தலையீட்டில் போர்நிறுத்த ஒப்பந்தத்தை எட்டுவதற்கு முன்பு, வடக்கு சிரிய நகரமான ‘மன்பிஜின்’ கட்டுப்பாட்டிற்காக போராடிக் கொண்டிருந்தன.

மூன்றாவது, ‘இஸ்லாமிக் ஸ்டேட்(IS)’ பயங்கரவாதக் குழு சில பகுதிகளை ஆக்கிரமித்துள்ளது.

இஸ்ரேலும் அமெரிக்காவும் சிரியாவில் ராணுவ நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்டு வருகின்றன. ரசாயன ஆயுதங்கள், நீண்ட தூர ஏவுகணைகள் “தீவிரவாதிகளிடம்” சேருவதைத் தடுக்க, சிரியா முழுவதும் உள்ள ராணுவ தளங்களில் பெரிய அளவிலான தாக்குதல்களை நடத்தியதாக இஸ்ரேல் கூறியுள்ளது. இதற்கிடையில், சிரியாவில் பயங்கரவாதக் குழு(ISIS) மீண்டும் எழுவதைத் தடுக்க, அமெரிக்க துருப்புக்கள் கிழக்கு சிரியாவில் குர்திஷ்(SDF) படைகளுடன் இணைந்து இஸ்லாமிய அரசின் முகாம்கள், செயல்பாட்டாளர்கள் மீது தாக்குதல்களை நடத்திய நிலையில், ரஷ்யாவின் கடற்படை, விமான, ராணுவத் தளங்களின் பாதுகாப்பை உறுதி செய்வதற்காக போராளிக்குழுக்களுடன் ஒப்பந்தம் செய்துள்ளதாக ரஷ்யா தெரிவித்துள்ளது.

சிரியாவின் உள்நாட்டுப் போர் மத்திய கிழக்கு முழுவதும் அலை அலையான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. ஐரோப்பாவிலும் இது ஆழமாக எதிரொலித்தது. மில்லியன் கணக்கான அகதிகள் துருக்கி, ஜோர்டன், லெபனான், ஈராக், எகிப்து மற்றும் பல ஐரோப்பிய நாடுகளில் குவிந்தனர். அங்கு அகதிகள் நெருக்கடி அரசியல் நிலப்பரப்பை மறுவரையறை செய்தது. உள்நாட்டில், சிரியாவின் மக்கள்தொகையில் பாதிக்கும் மேற்பட்டவர்கள் இடம்பெயர்ந்து அன்றாட வாழ்வாதாரத்திற்காக மனிதாபிமான உதவியை நம்பியிருகின்றனர். இத்தனைக்கால நீண்ட போரினால் வீடுகள், பள்ளிகள், வணிகங்கள், மருத்துவமனைகள், சாலைகள், உள்கட்டமைப்பு ஆகியவற்றின் அழிவு நூற்றுக்கணக்கான பில்லியன் டாலர்களில் மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

அசாத் குடும்ப ஆட்சியின் அதிர்ச்சியூட்டும் வீழ்ச்சி, 13 ஆண்டுகளாக உள்நாட்டுப் போர் மற்றும் கொடூரமான சர்வாதிகாரத்தின் கீழ் வாழ்ந்த மில்லியன் கணக்கான மக்களுக்கு மகிழ்ச்சியை அளித்துள்ளது. இன்று டமாஸ்கஸ் நகரின் மையப்பகுதியில் உள்ள வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க உமையா மசூதியில் சிவப்பு, வெள்ளை, கருப்பு, பச்சை கொடி பறக்கிறது. சிரியாவின் தலைநகரின் மறுபுறம், முன்னாள் சிரிய அதிபர் பஷர் அல் அசாத்தின் அரண்மனை எரிகிறது. தெருக்களில், நூற்றுக்கணக்கான மக்கள் 50 ஆண்டு குடும்ப சர்வாதிகார ஆட்சியின் வீழ்ச்சியைக் கொண்டாடுகிறார்கள்.

உமையாத் மசூதியில் இருந்து ஆற்றிய உரையில், சிரியாவின் முக்கிய கிளர்ச்சிக் குழுவான ‘ஹயாத் தஹ்ரிர் அல்-ஷாம்’ (HTS) தலைவரான அபு முகமது அல்-ஜோலானி, அசாத் வீழ்த்தப்பட்டதை, “முழு இஸ்லாமிய தேசத்திற்கும் கிடைத்த வெற்றி. இந்த தேசத்தின் உரிமைகள் பறிக்கப்பட்டால், அவை மீட்கப்படும் வரை தொடர்ந்து போராடி அவற்றைக் கோரும். அசாத் ஆட்சியில் சிறையில் அடைக்கப்பட்ட மக்களை HTS விடுவிக்கிறது” என்று கூறியுள்ளார். ‘HTS’ போராளிகள் புறநகரில் உள்ள சிறைக்குள் நுழைந்து, “செட்னயா சிறையில் கொடுங்கோன்மையின் சகாப்தம் முடிவுக்கு வந்ததாக” அறிவித்தனர். இங்கு தான் பஷாரின் அதிகார கொடூரங்கள் அரங்கேறியுள்ளது.

தலைநகருக்குள் போராளிகளின் விரைவான நகர்வு குடிமக்களையும் மற்ற உலக மக்களையும் வியப்பில் ஆழ்த்தியுள்ளது. 2011ல் துவங்கிய அதிகார குடும்ப அரசியலுக்கு எதிரான போராட்டம் 2024ல் வெற்றியடைந்துள்ளது. பல ஆண்டுகள் தொடர்ந்த போராட்டங்களால் பல்லாயிரக்கணக்கான உயிர்கள் பலியாகி, பல லட்ச மக்கள் அகதிகளாக பல்வேறு நாடுகளுக்குப் புலம்பெயர்ந்துள்ளனர்.

அடுத்து என்ன நடக்கும்?

பல்வேறு தரப்பினரும் ஒத்துழைக்காவிட்டால் பல இடர்பாடுகள் ஏற்படும் பல வாய்ப்புகள் இருப்பதாக ஆய்வாளர்கள் சுட்டிக்காட்டுகின்றனர்.

முன்னாள் பிரதமர் ‘அல்-ஜலாலி’ ஒரு வீடியோ அறிக்கையில், தனது அமைச்சரவை, எதிர்க்கட்சிகளுக்கு “ஆதரவுக்கரம் நீட்ட” தயாராக இருப்பதாகவும், அதன் செயல்பாடுகளை ஒரு இடைநிலை அரசாங்கத்திடம் ஒப்படைக்கவும் தயாராக இருப்பதாகக் கூறினார்.

“இந்த நாடு அதன் அண்டை நாடுகளுடனும் உலகத்துடனும் நல்லுறவைக் கட்டியெழுப்பக்கூடிய ஒரு சாதாரண நாடாக இருக்க முடியும். அது சிரிய மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட எந்தவொரு தலைமையையும் சார்ந்தது” என்று அல்-ஜலாலி தனது பேஸ்புக் பக்கத்தில் ஒளிபரப்பப்பட்ட உரையில் கூறியுள்ளார்.மேலும், HTS தலைவர் ‘அபு முகமது அல்-கோலானி’க்கு அதிகாரத்தை வழங்க ஒப்புக்கொண்டுள்ளார்.

HTS தலைவர், “பொது நிறுவனங்கள் அதிகாரப்பூர்வமாக ஒப்படைக்கப்படும் வரை பிரதமரின் மேற்பார்வையில் இருக்கும்” என்று கூறியுள்ளார்.

விடுதலை பெற்ற பின்னரும் பல மத்திய கிழக்கு நாடுகளில் காலங்காலமாக புரட்சிகளும் போராட்டங்களும் போர்களும் தொடர்ந்து நடைபெற்று வருவது கண்கூடு. அமைதி என்றால் கிலோ என்ன விலை என்ற நிலையில் தான் இன்றும் அங்கே பல நாடுகளின் நிலைமை இருக்கிறது. அப்படியிருக்கையில் நீண்ட நெடிய அரசாங்கம் கவிழ்க்கப்பட்டு ஒரு அதிகார வெற்றிடம் உருவாகியுள்ளது. ஆபத்து என்னவென்றால், இந்த வெற்றிடத்தை நிரப்புபவர்கள் சமாதானத்திலும் நல்லிணக்கத்திலும் அக்கறை காட்டாமல் அதிகாரத்திலும் பழிவாங்கலிலும் ஆர்வம் காட்டுவார்கள். இந்தக் குழுக்களுக்குள் அதிகார போராட்டம் தொடரும்.

இஸ்லாமிய போராளியாக இருந்து அரசியல்வாதியாக உருவெடுத்துள்ளார் அபு முகமது அல்-கோலானி. சிரியாவில் இனியாவது அமைதி திரும்புமா?

காத்துக்கொண்டிருக்கிறது உலகம்!

ஹண்டர் பைடன்

 

ஹண்டர் பைடன் பற்றி நான் எழுதிய கட்டுரை சொல்வனம் இதழ் 333ல் வெளிவந்தது. 

ஹண்டர் பைடன் – சொல்வனம் | இதழ் 333 | 22 டிச 2024

ஒவ்வொரு வருடமும் ‘தேங்க்ஸ்கிவ்விங் டே’ கொண்டாட்டத்தின் பொழுது அமெரிக்க அரசு ஒரு விநோதமான நடைமுறையைக் கையாளும். அதாவது, வெள்ளை மாளிகையில் ஒன்று அல்லது இரண்டு வான்கோழிகளுக்கு அதிபர் ‘மன்னிப்பு’ வழங்குவார். எதற்கு மன்னிப்பு? பறவை என்ன தப்பு செய்தது என்றெல்லாம் கேட்கக்கூடாது. அதிபர் மன்னிப்பு வழங்கினால் எஞ்சிய நாட்களைச் சிரமமின்றி உயிர்பயமின்றி வான்கோழி(கள்) வாழலாம். அருகிலுள்ள பூங்காவிலோ, பண்ணையிலோ சுதந்திரமாக வாழும் அதிர்ஷ்டம் அந்தப் பறவைகளுக்குக் கிட்டும்.

இந்த வருடம் கூடுதலாக வெள்ளை மாளிகையில் இருந்து மற்றொரு “மன்னிப்பு” செய்தியும் வெளியாக, ஆளும் கட்சியினரிடமும் அதிருப்தி அலைகள்! வரி ஏய்ப்பு மற்றும் உண்மையை மறைத்து துப்பாக்கி வாங்கியது தொடர்பான இரண்டு கிரிமினல் வழக்குகளில் தண்டனையை எதிர்கொண்டிருந்தார் ‘ஹண்டர் பைடன்’. அவருக்கு அதிபர் ‘ஜோ பைடன்’ டிசம்பர் 1, 2024 அன்று தன் அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்தி மன்னிப்பு வழங்கியுள்ளார்.

யார் இந்த ‘ஹண்டர் பைடன்’?

அதிபர் பைடனுக்கும் முதல் மனைவி ‘நீலியா ஹண்ட’ருக்கும் பிறந்தவர்கள் போ பைடன், ஹண்டர் பைடன் மற்றும் நவோமி கிறிஸ்டினா பைடன். இதில் 54 வயதான ‘ஹண்டர் பைடன்’ தான் குற்றவாளி என நிரூபிக்கப்பட்டுச் சிறைக்குச் செல்லவிருந்த நிலையில் இந்த அதிரடியான மன்னிப்புப் படலம் நிகழ்ந்துள்ளது.

இன்னும் ஒரு மாதமே அதிபராகப் பதவியில் நீடித்திருக்கும் நிலையில் தன் கட்சியினரிடையே பெரிய விவாதத்தையும் அதிருப்தியையும் ஏற்படுத்தியுள்ளார் அதிபர். இதன் மூலம், சிறப்பு ஆலோசகர் ‘டேவிட் வெயிஸ்’ ஹண்டர் மீது கொண்டு வந்த இரண்டு கூட்டாட்சி வழக்குகளின் தண்டனையிலிருந்து மகனை காப்பாற்றியிருக்கிறார். வரிக் குற்றச்சாட்டுகளுக்காக, 17 ஆண்டுகள் வரை ஃபெடரல் சிறைத் தண்டனையையும் $1.35 மில்லியன் அபராதத்தையும் அதே நேரத்தில் உண்மையை மறைத்து துப்பாக்கி வாங்கியது தொடர்பான குற்றச்சாட்டில் 25 ஆண்டுகள் வரை சிறைத்தண்டனை விதிக்கப்படலாம் என்றிருந்த நிலையில் இந்த மன்னிப்பின் மூலம் இவற்றிலிருந்து தப்பித்திருக்கிறார் ஹண்டர் பைடன்.

2021ஆம் ஆண்டு குறிப்பில், தான் போதைப்பொருட்கள் பயன்பாடு மற்றும் குடிப்பழக்கத்திற்கு அடிமையாக இருந்ததாகவும் சிகிச்சைப் பெற்று போதை பழக்கத்திலிருந்து மீண்டு விட்டதாகவும் கூறியுள்ளார் ஹண்டர். துப்பாக்கி வைத்திருந்தது மற்றும் வரி மோசடி தொடர்பான பல குற்றச்சாட்டுகள் காரணமாக சிறைத்தண்டனை அறிவிக்கப்பட்டு, சிறைக்குச் செல்லவிருந்தார். டெலவேர் மாநிலத்தில் துப்பாக்கி தொடர்பான குற்றச்சாட்டுகளுக்காக டிசம்பர் 12 அன்றும், கலிஃபோர்னியாவில் வரிக் கட்டணங்களுக்காக டிசம்பர் 16 அன்றும் தண்டனையை எதிர்கொள்ளத் திட்டமிடப்பட்டிருந்தது.

வரி விசாரணை 2018ல் தொடங்கி, அப்போதைய அதிபர் ட்ரம்ப் அதைப் பற்றிப் பேசி பைடனுக்கு நெருக்கடி கொடுத்துக் கொண்டிருந்தார். ஆனால், அதிபர் தேர்தலை முன்னிட்டுச் செய்திகள் வெளிவராமல் வெற்றிகரமாக மறைத்திருக்கிறார்கள். புலனாய்வாளர்கள் சீனாவிலும் பிற இடங்களிலும் ஹண்டரின் வணிகப் பரிவர்த்தனைகள் மூலம் வரிக்குற்றங்களைச் செய்திருக்கலாமோ என்று ஆராய்ந்திருக்கின்றனர்.

2020 அதிபர் தேர்தலில் ஜோ பைடன் வெற்றிபெற்ற ஒரு மாதத்திற்குப் பிறகு, டெலவேரில் உள்ள ஃபெடரல் வழக்கறிஞர்கள் அவரது “வரி விவகாரங்களை” விசாரித்து வருவதாக ஹண்டர் பைடன் அறிவித்தார்.

ஜோ பைடன் துணை அதிபராக இருந்த பொழுது ஹண்டர் பைடனின் போதைப் பழக்கம், சீனாவில் அவரது நடவடிக்கைகள், உக்ரேனிய எண்ணெய் மற்றும் எரிவாயு வாரியத்தில் அவரது பதவியில் நடந்த சட்டத்திற்குப் புறம்பான செயல்கள் அனைத்தும் 2020 தேர்தலின் பேசுபொருளாக இருந்தாலும் உண்மையை வெளிவராமல் ஜனநாயகக் கட்சியினர் பார்த்துக் கொண்டனர். அதிபர் ட்ரம்ப்பை பதவி நீக்கம் செய்ய வேண்டும் என்று உக்கிரமாக ஜனநாயக கட்சியினர் ஆர்ப்பரித்த அதே நேரத்தில் உக்ரேனிய அதிபர் வோலோடிமிர் ஜெலென்ஸ்கி குழுவில் ஹண்டர் பைடனின் நிலைப்பாட்டை விசாரிக்க அதிபர் ட்ரம்ப் கொடுத்த அழுத்தம் காரணமாக, “பதவி நீக்க” விசாரணையிலிருந்து ட்ரம்ப் விடுவிக்கப்பட்டார்.

மார்ச் 2022ல் ஹண்டர் பைடனின் வரி விவகாரங்கள் தொடர்பாக மத்திய அரசின் விசாரணை தீவிரப்படுத்தப்பட்டது. உக்ரேனிய இயற்கை எரிவாயு நிறுவனமான ‘பரிஸ்மா’வின் இயக்குநர்கள் குழுவில் பணியாற்றிய போது ஹண்டர் பைடன் பெற்ற பணம், அதற்கான வரிகள் குறித்து விசாரணை நடந்தது. நவம்பர் 2022 இடைக்காலத் தேர்தல்களில் செனட்டின் கட்டுப்பாட்டை குடியரசுக் கட்சி மீண்டும் கைப்பற்றியது. அதைத்தொடர்ந்து, ஹண்டர் பைடன் உட்பட ஜோ பைடனின் குடும்பத்தினர் மீதான விசாரணையை முன்னெடுத்துச் செல்லத் தயாராயினர்.

ஒபாமாவின் ஆட்சியில் ஜோ பைடன் துணை அதிபராக பதவி வகித்த காலத்தில் உக்ரைன் மீதான அமெரிக்கக் கொள்கையில் முக்கிய நபராகவும் இருந்தார். அப்பொழுது உக்ரேனிய எரிசக்தி நிறுவனத்தின் சார்பாக அவரது மகன் ஹண்டர் பைடன் இயக்குநர்கள் குழுவில் அங்கம் வகித்தார். அப்பொழுது நடந்த பண பரிவர்த்தனைகள், வரி ஏய்ப்புகள், தந்தையின் பதவியைத் துஷ்பிரயோகம் செய்தது 2020 தேர்தலில் புதிய கவனத்தைப் பெற்றது. ஹண்டர் பைடன் மீது உக்ரைன் விசாரணையை நடத்த ட்ரம்ப் கட்சியினர் தீவிரமாக, தன்னுடைய அதிகாரத்தால் உக்ரேனிய அரசைத் தடுத்து நிறுத்தியதாக பைடன் மீது குற்றம் சாட்டினர் குடியரசுக்கட்சியினர். உக்ரைன் அரசிற்கும் அதிபர் ஜோ பைடனுடக்கும் இடையே இருக்கும் ஒப்பந்தத்திற்குத் தொடர்புடையதாகக் கருதும் FD-1023 ஆவணத்தை காங்கிரசில் சமர்ப்பிக்க எஃப்பிஐக்கு அழுத்தம் கொடுத்தனர்.

மார்ச் 2023ல் சிறப்பு வழக்கறிஞர் டேவிட் வெயிஸ் ஹண்டரின் வழக்குகள் மீதான விசாரணையைத் துவங்கினார். ஏப்ரல் 2023ல், ஹண்டர் பைடன் மீதான விசாரணையை ஆளும் பைடன் நிர்வாகம் தவறாகக் கையாளக்கூடும். அதன் தொடர்பான தகவல்கள் தன்னிடம் இருப்பதாக IRSன் மேற்பார்வையாளர் சட்டமியற்றுபவர்களிடம் கூறியதாக ஏபிசி செய்தி நிறுவனம் வெளியிட்டது. இதன் மூலம், பைடனுக்கும் இந்த வரி ஏய்ப்பில் தொடர்பு இருப்பதாகச் செய்திகள் வெளிவந்தது.

மே 2023ல் IRSன் மேற்பார்வையாளர் ஹண்டர் மீதான விசாரணையில் இருந்து நீக்கப்பட்டார். ஜூன் 5, 2023 அன்று ஹவுஸ் மேற்பார்வைக் குழுவின் தலைவர் ஜேம்ஸ் காமர், அதிபர் ஜோ பைடனுடன் தொடர்புடையதாகக் கருதும் FD-1023 ஆவணத்தை காங்கிரசில் சமர்ப்பிக்க எஃப்பிஐ இயக்குநர் கிரிஸ் ரே மறுத்ததற்காக அவர்மீது அவமதிப்பு விசாரணையைத் தொடங்குவதாக அறிவித்தார்.

ஜூன் 20, 2023 அன்று ஹண்டர் பைடன் தன் குற்றங்களை ஒப்புக்கொண்டார். ஜூன் 22, 2023 அன்று இரண்டு IRS அதிகாரிகள் இந்த வழக்குகளில் ஆளும் அரசின் இடையூறு இருப்பதை வெட்ட வெளிச்சமாக்கினர். அதிபர் பைடன் மீது பதவி நீக்க விசாரணை கொண்டுவர குடியரசுக்கட்சியினர் தீர்மானித்தனர். அதிபர் பைடனுக்கும் ஹண்டரின் நிறுவனங்களுக்கும் எவ்விதத் தொடர்பும் இல்லை என்று நிரூபணம் செய்தாலும், தந்தையின் பெயரை வைத்து தன்னுடைய அலுவல் வேலைகளை முடித்துக் கொண்டதாக ஹண்டரின் மேல் குற்றங்கள் சுமத்தப்பட்டது.

இப்படியே தொடர்ந்த விசாரணையில், போதைப்பொருள் பயன்படுத்துபவராக இருந்தபோது சட்டவிரோதமாக துப்பாக்கியை வாங்கி வைத்திருந்ததற்காக ஜூன் மாதம் ஜூரியால் தண்டிக்கப்பட்டார் ஹண்டர். அவருடைய வழக்கறிஞர்களின் கூற்றுப்படி, துப்பாக்கியை அவர் பயன்படுத்தவில்லை. “நான் நடுவர் மன்றத்தின் முடிவுக்குக் கட்டுப்படுகிறேன். அதிபராக அவரை மன்னிக்க மாட்டேன் ” என்று பைடன் தனது மகனுக்கு மன்னிப்பு வழங்குவதை அன்று நிராகரித்தார். வெள்ளை மாளிகையின் பத்திரிகைச் செயலாளர் ‘கரீன் ஜீன்-பியர்’ குறைந்தது ஏழு முறையாவது அதிபர் பைடன் தனது மகனை மன்னிக்க மாட்டார் என்று செய்தியாளர்களிடம் கூறினார்.

சில மாதங்களுக்குப் பிறகு செப்டம்பரில், குறைந்தபட்சம் $1.4 மில்லியன் வரி செலுத்துவதைத் தவிர்ப்பதற்கான திட்டத்தின் குற்றச்சாட்டை ஒப்புக்கொண்டார் ஹண்டர். வரி வழக்கில், 17 ஆண்டுகள் வரை சிறைத்தண்டனையை எதிர்கொண்டார். மேலும் துப்பாக்கி குற்றச்சாட்டுகளுக்கு 25 ஆண்டுகள் வரை தண்டனை விதிக்கப்படலாம் என்ற நிலையில் ஹண்டர் குறுகிய கால தண்டனையைப் பெறுவார் என்று எதிர்பார்க்கப்பட்டது. ஆனாலும் அவர் சிறை நேரத்தை முழுவதுமாகத் தவிர்த்திருக்கும் சாத்தியங்களும் இருந்ததாகக் கூறப்படுகிறது.

டிசம்பர் 12, 2024 அன்று டெலவேரில் துப்பாக்கி தொடர்பான குற்றச்சாட்டிலும், டிசம்பர் 16, 2024 அன்று கலிஃபோர்னியாவில் வரி ஏய்ப்புக்கான குற்றச்சாட்டில் தண்டனை விதிக்கப்படவிருந்தது.

அதிபராக இருந்தபோது ட்ரம்ப் செய்த அனைத்து சட்ட மீறல்களுக்கும் பரந்த விலக்கு அளிக்கும் அமெரிக்க உச்ச நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்புக்கு எதிர்ப்புத் தெரிவிக்கும் விதமாக ,”யாரும் சட்டத்திற்கு அப்பாற்பட்டவர்கள் அல்ல” என்று ஜூலை மாதம் தனது எக்ஸ் பக்கத்தில் பதிவிட்டிருந்தார் பைடன். அதை மேடைகள்தோறும் பேசியும் வந்தார். திடீரென, ஞாயிற்றுக்கிழமை வெளிவந்த வெள்ளை மாளிகையின் அறிக்கையில், தனது மகன் ஹண்டர் பைடனுக்கு “நிர்வாக கருணை” வழங்குவதற்கான தனது அதிரடி முடிவை அறிவித்தார்.

இப்பொழுது தனது நிலைப்பாட்டின் மாற்றத்தை எவ்வாறு அதிபர் நியாயப்படுத்துவார்?

“காங்கிரஸில் உள்ள எனது அரசியல் எதிரிகள் பலர் என்னைத் தாக்கவும், தேர்தலில் எதிர்க்கவும் குற்றச்சாட்டுகளைத் தூண்டினர். வழக்குகளின் உண்மைகளை ஆராயாமல் ஹண்டர் என் மகன் என்பதால் மட்டுமே அவர் தனிமைப்படுத்தப்பட்டார். அது தவறு. எனது நற்பெயருக்குச் சேதம் விளைவிப்பதற்காக அரசியல் எதிரிகளால் என் மகன் மீது நடத்தப்பட்ட திட்டமிடப்பட்ட தாக்குதல் இது. நீதி அமைப்பின் மீது நம்பிக்கை கொண்டவன் நான். ஆனால், அதனுடன் போராடியதால் அநீதிக்கு வழிவகுத்தது. அதற்குப் பதிலளிக்கும் வகையில் இந்த முடிவு எடுக்கப்பட்டுள்ளது. ஒரு தந்தையாவும் அதிபராகவும் ஏன் இந்த முடிவுக்கு வந்தேன் என்பதை அமெரிக்கர்கள் புரிந்துகொள்வார்கள் என்று நம்புகிறேன்” என்று அதிபர் பைடன் அறிக்கையில் கூறியுள்ளார்.

அமெரிக்க அதிபர்கள் தங்களது அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்தி குடும்ப உறுப்பினரின் தண்டனையை மன்னிக்கவோ, மாற்றுவதோ ஒன்றும் புதிதல்ல. பொதுமன்னிப்பு வழங்குவதற்கு அதிபருக்கு அதிகாரம் இருப்பதாக அமெரிக்க அரசியலமைப்பு கூறுகிறது.

2021ல் பதவியிலிருந்த தனது இறுதி வாரங்களில், ட்ரம்ப் சுமார் 100 மன்னிப்புகளையும் மாற்றங்களையும் வழங்கினார். அவர் மன்னிப்பு வழங்கியவர்களில் அவரது மருமகன் ஜாரெட் குஷ்னரின் தந்தை சார்லஸ் குஷ்னரும் அடங்குவார். 2005ல், குஷ்னருக்கு வரி ஏய்ப்பு, சட்டவிரோத பிரச்சார நன்கொடைகள் மற்றும் சாட்சிகளைச் சேதப்படுத்தியதற்காக இரண்டு ஆண்டுகள் சிறைத்தண்டனை விதிக்கப்பட்டது. அதிலிருந்து மன்னிக்கப்பட்டவர், வரவிருக்கும் நிர்வாகத்தில் பிரான்சுக்கான அமெரிக்கத் தூதராகப் பணியாற்றுவதற்காக ட்ரம்ப்பால் பரிந்துரைக்கப்பட்டுள்ளார்!

முன்னாள் அதிபர் பில் கிளிண்டன், தனது இரண்டாவது பதவிக்காலம் முடிவதற்குள், தனது ஒன்றுவிட்ட சகோதரர் ரோஜரை மன்னித்தார். 1985ம் ஆண்டில், ரோஜர் கிளிண்டன் ஜூனியர் போதைமருந்து தொடர்பான குற்றச்சாட்டில் குற்றத்தை ஒப்புக்கொண்ட பிறகு ஒரு வருடத்திற்கும் மேலாகச் சிறைத்தண்டனை விதிக்கப்பட்டார். அதிலிருந்து அவருக்கு விலக்கு அளித்தார் பில் கிளிண்டன்.

Presidential Pardons Through the Years
President	Years in Office	Pardons
Franklin D. Roosevelt	1933-1945	2,819
Harry S. Truman	1945-1953	1,913
Dwight D. Eisenhower	1953-1961	1,110
Woodrow Wilson	1913-1921	1,087
Lyndon B. Johnson	1963-1969	960
Richard Nixon	1969-1974	863
Calvin Coolidge	1923-1929	773
Herbert Hoover	1929-1933	672
Theodore Roosevelt	1901-1909	668
Jimmy Carter	1977-1981	534
John F. Kennedy	1961-1963	472
Bill Clinton	1993-2001	396
Ronald Reagan	1981-1989	393
William H. Taft	1909-1913	383
Gerald Ford	1974-1977	382
Warren G. Harding	1921-1923	383
William McKinley	1897-1901	291
Barack Obama	2009-2017	212
George W. Bush	2001-2009	189
Donald J. Trump	2017-2021	143
George H.W. Bush	1989-1993	74

“அரசியல் விளையாட்டிற்காக என்னையும் எனது குடும்பத்தினரையும் பகிரங்கமாக அவமானப்படுத்த, எனது அடிமைத்தனத்தின் இருண்ட நாட்களில் நான் செய்த தவறுகளை ஒப்புக்கொண்டு பொறுப்பேற்றுக் கொண்டேன். எனக்கு வழங்கப்பட்டிற்கும் மன்னிப்பை அர்த்தமுள்ளதாக்கும் வகையில் என் வாழ்க்கையை நோய்வாய்ப்பட்டுத் துன்பப்படுபவர்களுக்கு உதவ அர்ப்பணிப்பதாக” ஹண்டர் பைடன் கூறியுள்ளார்.

“இந்த மன்னிப்பு அமெரிக்க ஜனநாயக அமைப்பின் நம்பகத்தன்மையை குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்தும். மேலும், சட்டம் அனைவருக்கும் ஒரே மாதிரியானது என்ற கருத்து பொய்த்து விட்டது. தேர்தலும் முடிந்து விட்ட நிலையில் இனி பைடனின் அரசியல் வாழ்க்கையும் முற்றுப் பெற்று விடும். இங்கே அவர் ஒரு தந்தையாகத் தன் கடமையைச் செய்திருக்கிறார். ஆனால், சட்டங்களின் தேசமாக அமெரிக்கா இப்போது எங்கே நிற்கிறது என்ற மிகப் பெரிய கேள்வியை இது எழுப்புகிறது.

 ஜனவரி 6 கிளர்ச்சியாளர்களை மன்னிக்கும் ட்ரம்ப்பின் தொடர்ச்சியான நகர்வுகளைப் பார்க்கும்போது, சட்டம் சில நபர்களுக்கு மட்டுமே வேலை செய்கிறது அல்லது வேலை செய்யாது” என்று அமெரிக்க அரசியல் ஆய்வாளர் ‘எரிக் ஹாம்’ குறிப்பிட்டுள்ளார்.

அமெரிக்கர்கள் தங்கள் அரசியல்வாதிகள் சரியானவர்களாக, குற்றமற்றவர்களாக இருக்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கவில்லை. ஆனால் அவர்கள் நேர்மையாக இருக்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கிறார்கள். அந்தத் தரத்தைப் பூர்த்தி செய்யத் தவறியதன் மூலம், நம்பிக்கை மிகவும் குறைவாக இருக்கும் நேரத்தில் நம்பிக்கையை வளர்ப்பதற்கான வாய்ப்பை பைடன் தவறவிட்டு விட்டார்.

அடுத்த வருடம் ‘நமக்கு நாமே’ திட்டத்தில் மன்னிப்பு நடக்கும். அதைக் கேட்கும் துணிவோ, எதிர்ப்புத் தெரிவிக்கக் கூட சந்தர்ப்பம் அளிக்காமல் அரசியல் வாழ்வை முடித்துக் கொண்டுள்ளார் பைடன்.

சட்டம் அதிகாரத்தில் இருப்பவர்களுக்கு அல்ல. சாமானியனுக்கு மட்டுமே. குற்றம் செய்தவர்களைப் பாரபட்சமின்றி தண்டிக்க வேண்டிய நீதி தேவதையின் கண்களை இறுக மூடி, அதிபரானாலும் தான் ஒரு தந்தை என்று நிரூபித்து விட்டார்.

“அரசியல்ல இதெல்லாம் சாதாரணமப்பா” என்று தான் கடந்து செல்ல வேண்டும் போல!

மில்லியன் டாலர் கேள்வி!

இந்த மாத துவக்கத்தில் நியூயார்க் நகரில் 'யுனைடெட் ஹெல்த்கேர்' நிறுவன தலைமை நிர்வாக அதிகாரி பிரையன் தாம்ப்ஸன் துப்பாக்கியால் குறிவைத்து சாலை நடைபாதையில் கொல்லப்பட்டார். அத்தனை பிசியாக இருக்கும் நகரம்! அதிகாலை நேரம் என்பதால் கூட்டம் இருந்திருக்க வாய்ப்பு இல்லை. அவரை சைலன்சர் வகை துப்பாக்கியால் கொன்றவன் அங்கிருந்து தப்பிவிட்டான். பின் எப்படியோ ஐந்து நாட்கள் அலசி ஆராய்ந்து அருகிலிருக்கும் பெனிசில்வேனியா மாநிலத்திலிருந்து கோழியை அமுக்குவது போல் அமுக்கி அவனை நியூயார்க்கிற்கு அழைத்து வந்திருக்கிறது காவல் துறை.

பலநாட்கள் திட்டமிட்டு நடத்தப்பட்ட கொலை இது என்கிறது காவல் துறை. டிசம்பர் 4ந் தேதி யுனைடெட் ஹெல்த்கேரின் தாய் நிறுவனமான 'யுனைடெட் ஹெல்த் குரூப்' தனது வருடாந்திர முதலீட்டாளர் மாநாட்டை ஹில்டன் ஹோட்டலில் நடத்தும் விவரங்களை அறிந்து நவம்பர் 24ந்தேதியே நியூயார்க் வந்திறங்கி இருக்கிறான் 26 வயதான கொலையாளி 'லுய்ஜி மன்ஜோனே'.

அதிகாலையில் மாநாட்டில் கலந்து கொள்ள வந்த 'யுனைடெட் ஹெல்த்கேர்' நிறுவன தலைமை நிர்வாக அதிகாரி பிரையன் தாம்ப்ஸன்ஐ கொன்று விட்டு சர்வசாதாரணமாக அங்கிருந்து தப்பி விட்டிருக்கிறான். காவல்துறையும் ஒன்று விடாமல்அப்பகுதியில் இருந்த பாதுகாப்பு கேமராக்கள் மூலம் அவனைத் தொடர்ந்து சென்றிருக்கிறது.அங்கிருந்து அவன் தப்பி பாஸ்டன், நியூஜெர்ஸி, கனெக்டிகட், ஃபிலடெல்ஃபியா சென்றிருக்கலாம் என்று பின்தொடர்ந்து கடைசியாக, பெனிசில்வேனியா மாநிலத்தில் பிடித்து விட்டனர்.

ஃபெடரல் நீதிமன்றத்தில் குற்றம் நிரூபிக்கப்பட்டால், மன்ஜோனேக்கு மரண தண்டனை விதிக்கப்படலாம். கொலை செய்ய துப்பாக்கியைப் பயன்படுத்தியதற்காக அதிகபட்சமாக மரண தண்டனை அல்லது ஆயுள் தண்டனை. மாநிலம் விட்டு மாநிலம் வந்து செய்த கொலைக்காக அதிகபட்சமாக ஆயுள் தண்டனை. ஒரு வன்முறைக் குற்றத்தைச் செய்ய சைலன்சர் பொருத்தப்பட்ட துப்பாக்கியை பயன்படுத்தியதற்காக 30 ஆண்டுகள் முதல் ஆயுள் வரை சிறைத்தண்டனை விதிக்கப்படும் என்று ஃபெடரல் நீதிமன்றம் குற்றஞ்சாட்டியுள்ளது.

நியூயார்க் மாநில நீதிமன்றம் கொலையாளி மீது 11 வழக்குகளைப் பதிந்துள்ளது.

மன்ஹாட்டன் மாவட்ட வழக்கறிஞர் ஆல்வின் ப்ராக், தாம்சனின் மரணத்தை "அதிர்ச்சியையும், கவனத்தையும், அச்சுறுத்தலையும் ஏற்படுத்தும் வகையில் அமைந்த நன்கு திட்டமிடப்பட்டு இலக்கு வைக்கப்பட்ட கொலை" என்று விவரித்துள்ளார். விசாரணைக்குப் பிறகு, நியூயார்க்கின் தெற்கு மாவட்டத்தின் அமெரிக்க வழக்கறிஞர் எட்வர்ட் கிம் வெளியிட்டுள்ள அறிக்கையில், "மன்ஜோனேனின் கருத்துக்களை நாடு முழுவதும் ஒளிபரப்புவதற்கான ஒரு தவறான முயற்சியில்" தாம்சனை கொன்றதாகக் கூறப்படுகிறது.

தாக்குதலுக்குப் பிறகு, சம்பவ இடத்தில் கிடைத்த துப்பாக்கிக்குண்டு உறைகளில் 'Delay', 'Deny', 'Depose' என்று நிரந்தர மார்க்கரில் எழுதப்பட்ட வார்த்தைகளைப் புலனாய்வாளர்கள் கண்டறிந்தனர். காப்பீட்டுத் துறையினர் பயன்படுத்தும் சொற்றொடரை இந்த வார்த்தைகள் பிரதிபலிக்கின்றன. ஒருவர் மருத்துவ காப்பீடு கேட்டு விண்ணப்பித்தால் முடிந்தவரை தாமதப்படுத்துவது. இல்லையென்றால் கோரிய தொகையை மறுப்பது. அதுவும் முடியவில்லையா விண்ணப்பத்தை முற்றிலும் நிராகரித்து விடுவது. இப்படி செய்து கொண்டே இருந்தால் விண்ணப்பித்தவருக்கு மனஉளைச்சல் ஏற்படும். நாளடைவில் வேறு வழிகளை நாடிச் சென்றுவிடுவார்கள் என்பது காப்பீட்டுத்துறையினர் செய்வது வழக்கம். இதைத்தான் 'Rainmaker' படத்தில் அருமையாக காட்டியிருப்பார்கள்.

சுகாதார காப்பீட்டுத் துறை, குறிப்பாக பணக்கார நிர்வாகிகள் மீது விரோதத்தை வெளிப்படுத்தும் வகையில் கொலையாளி பல குறிப்புகளை எழுதி வைத்திருந்ததாகக் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. நல்ல கல்லூரியில் படித்தவன் எப்படி கொலையாளி ஆனான்? இதுபோன்ற வன்முறையில் ஈடுபடுவதற்கு ஒருவரைத் தூண்டும் பல காரணிகள் உள்ளன என்று வடகிழக்குப் பல்கலைக்கழக குற்றவியல் நிபுணர் ஜேம்ஸ் ஆலன் ஃபாக்ஸ் கூறியுள்ளார். அநீதிக்கு எதிரான மனநிலை இப்படிச் செய்யத் தூண்டியிருக்கலாம். யுனைடெட் ஹெல்த்கேர் நிறுவனத்துடன் மன்ஜோனேனுக்கு தனிப்பட்ட முறையீடு இருந்ததா என்பது இன்னும் தெளிவாகத் தெரியவில்லை என்றாலும், காவல்துறையால் பெறப்பட்ட அவரது எழுத்துக்களின் அடிப்படையில், அவர் சுகாதாரத் துறை மீது கருத்தியல் வெறுப்பைக் கொண்டிருந்தார் என்பது தெளிவாகிறது.

அவரது பின்னணியைப் பொறுத்தவரை பணக்கார குடும்பம், ஐவி லீக் கல்வி என கொலை செய்யத் தூண்டும் முகாந்திரம் இல்லாது போனாலும் பலரை வஞ்சிக்கும் ஒரு அமைப்பின் மீதான கோபம் போல் தான் இந்த கொலைவழக்கில் தெரிகிறது. இவர்கள் தங்களை ஒரு ஹீரோவாக பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு குரல் கொடுப்பவர்களாக நினைத்துக் கொள்வதுண்டு. தற்பொழுது பலராலும் கொலையாளிக்கு ஆதரவு கிடைத்து வருகிறது." என்று ஃபாக்ஸ் கூறியுள்ளார்.

அமெரிக்காவின் சுகாதார காப்பீட்டுத் துறை மீது பல கண்டனங்களும் அதிருப்திகளும் பொதுமக்களுக்கு உண்டு. பெரு நிறுவன முதலைகள் மக்களின் பணத்தை உறிஞ்சி அவர்களுக்குத் தேவையான காப்பீடுகளை வழங்குவதில்லை என்று குற்றச்சாட்டு என்றும் உண்டு. முதல்முறையாக இவ்வாறு ஒரு நிறுவன அதிகாரி கொல்லப்பட்டிருப்பதால் கடுமையான தண்டனை தருவதில் நீதிமன்றமும் முனைப்பாக உள்ளது.

ஆனால் கொலைக்கான மூல காரணத்தை யாராவது அலசி உபாயம் காண்பார்களா?

இல்லை என்பதே அதன் பதிலாக இருக்கும்.

சென்னை மருத்துவமனையில் புற்றுநோயால் பாதிக்கப்பட்ட தன் அம்மாவிற்கு மருத்துவர் சரியான முறையில் மருத்துவம் அளிக்கவில்லை. தன்னையும் இழிவுபடுத்தினார் என்று ஒருவருக்கு கோபம் வந்து மருத்துவரைக் கத்தியால் குத்திய சம்பவம் தான் நினைவிற்கு வந்தது. அதை நியாயப்படுத்த முடியாது. அப்படியொரு நிலைக்குக் கொண்டுச் சென்றவர்கள் தான் உண்மையான குற்றவாளிகள் என்று எப்படிப் புரிய வைப்பது?

முதலாளித்துவத்தை எதிர்ப்பவர்கள் இந்தக் கொலையாளிக்கு ஆதரவாக இருக்கிறார்கள். ஏன் தீவிரவாதியைப் போல நடத்த வேண்டும்? உள்நாட்டுப் பாதுகாப்பு அதிகாரிகளிடம் ஒப்படைக்க வேண்டும்? கொலைக்கான தண்டனையைக் கொடுக்காமல் ஏன் தீவிரமாக ராணுவ விசாரணை என்பதில் இருக்கிறது பெரு நிறுவன முதலாளிகளின் லாபி. இப்படி ஆளாளுக்கு துப்பாக்கியை எடுத்துக் கொண்டு மேலதிகாரிகளைச் சுட ஆரம்பித்தால் என்னாவது? அவர்களுக்கும் பயம் வரத்தானே செய்யும்?

எங்கே, எதனால் இப்படியொரு நிலைமை என்று யார், யாருக்குப் புரியவைப்பது?

மில்லியன் டாலர் கேள்வி!

அங்கிள் சாமின் உண்மையான முகம்

சில வாரங்களுக்கு முன் அமேசான் பிரைமில் படங்களைப் பார்க்கத் தேடிக்கொண்டிருந்த பொழுது அகப்பட்டது தான் 'Rainmaker'. கதாநாயகன் யார் என்று பார்த்தால் நம்ம 'மேட் டேமன்'. இவர் நடித்த படங்கள் எல்லாமே பார்க்கிற வகையில் தான் இருக்கும். அவர் இளைஞனாக இருக்கின்ற பொழுது எடுத்த படமென்றால் தொண்ணூறுகளில் எடுத்த படம் என்று தெரிந்து விட்டது. இந்தப் படத்தை இதற்கு முன் பார்த்தது போலவே எங்கள் இருவருக்கும் தோன்றியது. அநேகமாகப் பார்க்க ஆரம்பித்து நடுவில் தூங்கி விட்டிருப்பேன். அதனால் சில காட்சிகள் பார்த்தது போலவே இருந்தது.

தொடர்ந்து பார்க்க ஆரம்பித்தோம். அமெரிக்காவில் தனியொருவனாக வாழும் ஏழை மாணவர்களின் நிலையை நன்கு பிரதிபலித்திருந்தார்கள். இந்தப்படத்தில் ஏழ்மை, பெருநிறுவன முதலைகள், நீதிமன்றம், குடும்ப வன்முறை என்று அமெரிக்காவின் மறுமுகத்தை நன்றாக காட்சிப்படுத்தி இருக்கிறார்கள். 

நமக்குத் தெரிந்த வாழ்க்கையெல்லாம் இந்திய மருத்துவர்கள், பொறியாளர்கள் என்று சராசரி அமெரிக்கர்களை விட கூடுதல் வருமானம் ஈட்டும் இந்தியர்கள். கலர்கலராக 'இன்ஸ்டா'வில் போடும் படங்களை வைத்து அமெரிக்க வாழ்க்கை இப்படித்தான் என்று இன்ஸ்டா காலத்திற்கு முன்பு நானும் நினைத்துக் கொண்டிருந்தேன். இங்கு வந்த பிறகு தான் தெரிந்தது வறுமையின் நிறம் வெள்ளையும் கருப்புமாக இங்கும் இருக்கிறது என்று.

கல்லூரியில் படிப்பதென்பது பலருக்கும் இங்கு கனவாகவே இருந்தது. ஓரளவு வசதி இருந்தால் தான் அதெல்லாம் சாத்தியம் என்றிருந்த நிலை இப்பொழுது மெல்ல மாறிவருகிறது. மேற்படி சட்டம், மருத்துவம் பயில ஆண்டுகளும் செலவுகளும் அதிகம் என்பதால் ஏழை மாணவர்களின் பாடு திண்டாட்டம் தான். அரசு உதவி அளித்தாலும் கடன் வாங்கித்தான் படிக்க வேண்டும். அப்படிப்பட்ட கதாபாத்திரம் தான் கதாநாயகனுக்கு. வாடகை கொடுக்க முடியாமல் கதாநாயகன் காரில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறான்.

அங்கே, இங்கே ஏதோ கிடைக்கிற துக்கடா வேலைகளைப் பார்த்துக் கொண்டு சட்டம் படித்துக்கொண்டிருக்கின்றான். அதே நேரத்தில் பகுதி நேர வேலையின் மூலமாக மருத்துவ காப்பீடு தொடர்பான வழக்கு ஒன்றில் கட்சிக்காரர்களுக்கு உதவ தானாகவே சென்று ஆஜராகிறான். எப்படியாவது தன் கட்சிக்காரர் ஜெயித்து விட வேண்டும் என்று வெறிகொண்டு உழைக்கும் கதாபாத்திரம். நடுவே ஒரு குடும்ப வன்முறை வழக்கிற்கும் ஆஜராகிறான்.

மகனின் நோய்க்குச் சிகிச்சை அளிக்க இன்சூரன்ஸ் நிறுவனம் ஒத்துக்கொள்ள மறுத்து பெற்றோர் செலவழிக்க முடியாமல் மகன் இறந்து விடுகிறான். அவர்களுக்காக காப்பீட்டு நிறுவனத்தை எதிர்த்து வழக்கு தொடர்கிறான் கதாநாயகன். பெரிய நிறுவனங்கள் ஏழைகளுக்கு உதவ மாட்டார்களே தவிர, தங்களுக்காக வாதாட பெரிய தலைகள் கொண்ட வழக்கறிஞர்கள் குழுவைக் கொண்டு நேற்று பட்டம் வாங்கியவனைப் பந்தாடுவார்கள். கோடிக்கணக்கில் செலவிடுவார்கள்!

கதாநாயகன் எல்லா வழிகளிலும் முயன்று நிறுவன மேலதிகாரி வரை விசாரணை செய்து முடிவில் பணத்தைக் கொள்ளையடிக்க மருத்துவ காப்பீட்டு நிறுவனம் செய்த தகிடுதத்தங்களை வெளிக்கொணர்வான். பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு உரிய நிவாரணம் வழங்க நீதிமன்றம் ஆணையிடும். எல்லாம் நல்லபடியாக முடிந்து விட்டது என்று நினைக்கும் நேரத்தில் அந்த நிறுவனம் 'திவால்' அறிக்கை அனுப்பி யாருக்கும் ஒரு பைசா கொடுக்காமல் தப்பி விடும். வாதாடிய வக்கீலுக்கோ மகனை இழந்த குடும்பத்திற்கோ எந்த நிவாரணமும் கிடைக்காது. இது தான் 'corporate greed' என்பது.

இப்படி மக்களின் பணத்தை 'காப்பீடு' என்ற பெயரில் வசூலித்தாலும் பெரும்பாலான அமெரிக்க மருத்துவ காப்பீட்டு நிறுவனங்கள் மோசடி வேலைகள் செய்து வருவது கண்கூடு. மருத்துவர் கோரும் பணம் அதிகமா அல்லது நிறுவனங்கள் அவர்களுக்குப் பாதியைக் கொடுப்பது சரியா? தெரியவில்லை. 'ஒபாமாகேர்' வந்த பிறகு ஏமாந்த சோணகிரிகளிடம் அதிகமாக வசூலிக்கிறார்கள்.

எதற்கு இதையெல்லாம் சொல்கிறேன் என்றால் சமீபத்தில் 'யுனைடெட் ஹெல்த்கேர்' நிறுவன மேலதிகாரியை ஒருவன் சைலன்சர் துப்பாக்கியால் நியூயார்க் நகரத்தில் சுட்டுக் கொன்று விட்டான். தப்பியோடிய அவனைப் பிடித்தது மட்டுமில்லாமல் தீவிரவாதம் என்ற பெயரில் ராணுவ விசாரணை நடத்த வேண்டும் என்று நீதிமன்றத்தில் வழக்கு நடந்து கொண்டிருக்கிறது.

பள்ளிகளில், பொது இடங்களில் சராமாரியாக துப்பாக்கியால் கொல்லும் பைத்தியங்களைக் கூட தீவிரவாதி என்று தண்டனை கொடுப்பதில்லை. கார்ப்பரேட்காரன் ஒருவனைக் கொன்றதற்கு எப்படியெல்லாம் துடிக்கிறது அமெரிக்கா! இது தான் அங்கிள் சாமின் உண்மையான முகம்😩

என்னவோ போடா மாதவா!

'கட்டிங்' போட்டால் தான் கொண்டாட்டமா?

இன்றைய வாழ்க்கையில் குடும்பத்தினரை விட நண்பர்கள் மிக நெருங்கியவர்களாக பலருக்கும் இருக்கிறார்கள். அதுவும் குறிப்பாக, ஆண்களுக்கு. நண்பர்களிடம் மனம் விட்டுப் பேசுவதைப் போல பலரும் தங்களுடைய மனைவியிடம் கூட பேசுவதில்லை என்பதே உண்மை. பெண்கள் எளிதில் உணர்ச்சிவசப்பட்டு விடுகிறார்கள். சூழ்நிலைகளைப் புரிந்து கொள்வதில்லை. எதற்கெடுத்தாலும் அழுது ஆர்ப்பாட்டம் செய்கிறார்கள். குடும்பத்தில் மேலும் குழப்பத்தையே ஏற்படுத்துகிறது. அதனால் தான் நண்பர்களைச் சந்தித்துப் பேசுகிறோம் என்பது தான் பல ஆண்களின் வாதம்.

இவற்றையெல்லாம் கூட ஒப்புக்கொள்ளலாம். அது என்ன, நண்பர்களுடன் இருந்தால் 'கட்டிங்' போட்டால் தான் கொண்டாட்டமா? இது தான் அவர்களின் மனைவியரின் வாதம். சென்ற வார 'நீயா நானா' விவாதம் இதைப் பற்றியது தான்.

எனக்குத் தெரிந்து என் தந்தை ஒவ்வொரு ஞாயிற்றுக்கிழமை மாலையையும் அவர் நண்பர்களுடன் பொழுதைக் கழித்து விட்டு வருவார். இது வாடிக்கை. ஞாயிறுகளில் நாங்கள் பாட்டிவீட்டிற்குச் சென்று விடுவோம். அதனால் குடும்பத்தில் ஒன்றும் பிரச்சினையில்லை.

என் கணவரும் மதுரையில் நண்பர்களைப் பார்த்து விட்டு வருகிறேன் என்று அவர்களைச் சந்தித்துப் பேசி விட்டு வருவார். இது வாடிக்கையாகப் பலரது வீடுகளிலும் நடக்கின்ற கதை தான்.

ஆனால், கடந்த சில வருடங்களாக, நண்பர்கள் சந்தித்துக் கொண்டால், 'மச்சி, ஓபன் த பாட்டில்' என்று 'பார்ட்டி' வைத்துக் கொண்டாடுவது' வாடிக்கையாகி விட்டிருக்கிறது. எப்படி அப்படியொரு சந்தர்ப்பத்தை உண்டாக்கலாம் என்று நன்றாகவே திட்டமிடுகிறார்கள். அதற்குத் தான் பல குடும்பங்களில் பெண்கள் பொங்குகிறார்கள்.

"வாரம் முழுக்க வேலை. வீட்டிற்கு வேண்டிய அத்தனையையும் செய்து விடுகிறோம். எங்களுக்காக சில மணி நேரங்கள். மனைவியிடம் கூட பேச முடியாததை நண்பர்களுடன் பேசிக் கொள்கிறோம். பழைய பள்ளி, கல்லூரி நாட்களைப் பற்றிப் பேசுகிறோம். ஆனந்தமாக, நண்பர்களுடன் ஒரு அரட்டை. அப்படியே கொஞ்சம் குடி. இது தப்பா?"

"அய்யோ பாவம்! அவர்களும் மனுஷங்க தானே? ஒரு 'கட்டிங்' அடிச்சா என்ன தப்பு? நண்பர்களுடன் இருக்கிறப்ப?" ஒன்றுமே தெரியாதது மாதிரி பெண்களிடம் கேள்விகள் கேட்கிறார் கோபிநாத்.

ஒரு 'கட்டிங்' என்று ஆரம்பித்து எல்லை மீறிச் சென்று விட்டால்? ஏதாவது ஆபத்து நேர்ந்து விட்டால்? அந்த நேரத்தைக் குடும்பத்துடன், குழந்தைகளுடன் செலவிடலாமே? ஏன் சிறையிலிருந்து தப்பித்துச் செல்வது போன்ற பாவனை? இப்படி பல கேள்விகளும் தங்களைத் தவிக்க விட்டு விட்டு இவர்கள் மட்டும் ஜாலியாக ஆட்டம் போடுகிறார்களே என்ற அங்கலாய்ப்புகளும் மனைவிகளிடமிருந்து.

படித்தவர்கள், பணியில் இருப்பவர்கள் மெல்ல மெல்ல தங்கள் கவலைகளை மறைக்க இப்படித்தான் ஒரு 'கட்டிங்'கில் ஆரம்பித்து பின் அது தினமும் தொடர்ந்து அடிமையாகிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அப்படி ஏதும் தங்கள் வாழ்வில் நடந்து விடக்கூடாது என்பதில் பெண்களுக்குரிய அச்சம் என்பது புரிந்து கொள்ள முடிகிறது. நான் 'மொடாக்குடியன்' இல்லை. அப்படி எல்லாம் ஆகிவிடமாட்டேன் என்று கற்பூரம் ஏற்றி சத்தியம் செய்து கொள்பவர்கள் தங்களைத் தாங்களே ஏமாற்றிக் கொள்பவர்கள் தான். குடிக்கு அடிமையாகி விட்டால் பணியிடத்தில் சுணக்கம், வீட்டில் கருத்து வேறுபாடு என்று சடுதியில் படுபாதாளத்திற்குள் தள்ளி விடும்.

இப்பொழுதெல்லாம் பணி நிமித்தமாக, நண்பர்களுடன், வெளியூர்களுக்குச் சென்றால் என்று ஏதாவது ஒரு காரணம் சொல்லிக் குடிப்பது அதிகரித்து விட்டது. அதுவும் தவிர, தட்டுப்பாடின்றி கிடைக்கும் மதுபானமும், 'குடி, குடி' என்று குடிமக்களைக் குடிகாரர்களாக்கி காசு பார்க்கும் கேவலமான அரசாங்கமும் இருக்கும் வரை பெண்கள் தவிப்புடனும் அச்சத்துடனும் வாழ வேண்டிய துர்பாக்கிய நிலை. இதனால் எத்தனை எத்தனை குடும்பங்கள், பெண்கள், குழந்தைகள் பாதிக்கப்பட்டு வருகிறார்கள்?

மெல்ல, மெல்ல போதை மாநிலமாக நம் கண்முன்னே தமிழகம் மாறிவருவது வேதனையான நிலைமை. பள்ளி, கல்லூரி நாட்களிலிருந்தே குடிக்கு அடிமையாகி வரும் போக்கு பல பெற்றோர்களுக்கும் அச்சத்தைத் தருகிறது. முன்பு, பயந்து பயந்து குடித்தார்கள். இன்றோ, நண்பர்களின் "சந்திப்புகள்" என்றாலே பெரும்பாலான இடங்களில் குடி இல்லாமல் இல்லை என்றாகிவிட்டது.

கடவுளின் அருள் இருந்தாலோ அல்லது மிகக் கட்டுப்பாடு கொண்ட மனம் இருப்பவர்களால் மட்டுமே குடிப்பழக்கத்திலிருந்து மீள முடியும் என்று நிகழ்ச்சியின் சிறப்பு விருந்தினர்கள் கூறியது தான் உண்மை.

குடும்பத்தின் நன்மை கருதி குடிக்கு அடிமையாகாமல் தங்கள் நேரத்தைப் பயனுள்ளதாகச் செலவிடும் மக்களும் இருக்கும் நாட்டில் தான் இப்படிப்பட்ட குடிகாரர்களும் உருவாகுகிறார்கள் வெவ்வேறு காரணத்தை அவர்களாகவே கொடுத்துக் கொண்டு.

என்னவோ போடா மாதவா!

Multiple Facets of Madurai - யானைமலை

மதுரையில் பிறந்து வளர்ந்தவர்கள் இந்த மலையைக் கண்டிப்பாகப் பார்த்திருப்பார்கள். வைகை ஆற்றைத் தாண்டி மேலூர் செல்லும் பாதையில் ஒரு யானை தும்பிக்கையை நீட்டி அமர்ந்திருப்பது போன்ற தோற்றத்துடன் இருக்கும். என் சிறுவயதில் அந்தப் பிரம்மாண்டமான மலையை ஆச்சரியத்துடன் பார்த்த நினைவு இன்றும் இருக்கிறது. மாடிவீடுகள் அதிகம் இல்லாத காலத்தில் எங்கள் வீட்டு மாடியிலிருந்து தெரியும். அம்மா தற்போது இருக்கும் வீட்டு மாடியிலிருந்து கூட தெரிகிறது.

தூரத்திலிருந்தே தெரிந்து பேருந்துடன் கூடவே பயணிப்பது போலத் தொடரும் மலையடிவாரத்தில் தான் நரசிங்கம்பட்டி என்னும் கிராமம் இருக்கிறது. அங்கே தான் பிரபலமான நரசிங்கப் பெருமாள் குடைவரைக் கோவிலும் உள்ளது. மலையின் கீழே தாமரைப் பூத்துக் குலுங்கும் பெரிய குளம். மலை நிறைய மந்திகளின் அட்டகாசமும் அதிகமாக இருக்கும்.

 

என் சமூகத்து மக்கள் கோவிலில் திருநாட்களைக் கொண்டாட அடிக்கடி சென்று வரும் இடம். அங்கே சௌராஷ்டிரா சத்திரங்கள் இன்று வரையில் நன்கு பராமரிக்கப்பட்டு வருகிறது. அருகில் உள்ள சிறு குன்றின்மீது முருகன் கோவில் இருக்கிறது. அதைப் பராமரிப்பவர்களும் எம் சமூகத்து மக்கள் தான். சிறிய கோவில் இன்று பெரிதாகக் கட்டப்பட்டுச் சிறப்பாக இருக்கிறது.

இளவயதில் கோடைவிடுமுறையில் பாட்டி அழைத்துச் செல்லும் இடங்களில் நரசிங்கம்பட்டியும் ஓன்று. மதுரையிலிருந்து வெகு தொலைவில் இருந்தது போன்ற பிரமை. இப்பொழுதெல்லாம் பைக்கில் கூட சென்று விட முடிகிறது. வைகை ஆற்றுப் பாலத்தைக் கடந்து விட்டால் போதும் தூங்குமூஞ்சி மரங்கள் சாலையின் இருபுறமும் அலங்கரிக்க, காவலர் குடியிருப்புகளைத் தாண்டினால், 'தென்றல் வந்து தீண்டும் போது என்ன வண்ணமோ மனசுல' தான் 💕💕💕 அத்தனை பசுமையான விளைநிலங்கள் நிறைந்த இடமாக இருந்தது. இன்று நன்கு சுருங்கி ஏதோ சிறிது விளைநிலங்களை மட்டும் விட்டுவைத்திருக்கிறார்கள். டிசம்பர் மாதம் சென்றால் கரும்புத்தோட்டங்களைப் பார்க்கலாம். வயல்வெளிகள் இன்றும் மனதை அள்ளுகிறது.

ஒத்தக்கடை பேருந்து நிறுத்தத்தில் இறங்கி அங்கிருந்து குதிரை வண்டியில் ஏறி சத்திரத்திற்குச் செல்வோம். காலைத் தொங்கப்போட்டுக்கொண்டு வேடிக்கைப் பார்த்துக் கொண்டே வீடுகளில் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் கோழிகள், குஞ்சுகள், மாட்டுக்கொட்டகைகளைக் கடந்து சென்று, அங்குத் தங்கி கிராமத்து மண்வாசனையை நன்கு அனுபவித்திருக்கிறோம். இன்று அந்தக் கிராமத்தின் சுவடே காணவில்லை! ஓலைக்குடிசைகள் மறைந்து கல் கட்டடங்களாகி ஒத்தக்கடையா இது என்று மிரட்டுகிறது! மதுரையின் எல்லை விரிந்து கொண்டே செல்கிறது! ஆனாலும் அந்த பஜ்ஜி, வடை, காபிக்கடைகள் கொஞ்சம் நவநாகரீக ஸ்டைலில் இருக்கிறது😇😋 புழுதிபறக்க பேருந்துகள், காது வலிக்க ஒலிப்பானை அலற விட்டுச் செல்லும் லாரிகள், இரு சக்கர வண்டிகள் என்று போக்குவரத்து மிகவும் சவாலாக இருக்கிறது. எத்தனை அமைதியாக இருந்த ஊர் கால் நூற்றாண்டில் எப்படியெல்லாம் மாறிவிட்டிருக்கிறது! எங்கெங்கோ இருக்கும் பள்ளிகளின் வாகனங்கள் சீருடை அணிந்த குழந்தைகளை அழைத்துச் செல்ல மூலைமுடுக்குகள் வரை வருகிறது. தண்டாட்டி அணிந்த ரவிக்கை அணியாத பொக்கைவாய்ப் பாட்டிகளைக் காணவில்லை. கயிற்றுக்கட்டில், ஓலைவேய்ந்த குடிசைகள் எல்லாம் மாயமாய் மறைந்து கிராமங்கள் நகர வேடம் பூண்டு வலம் வருகிறது. நல்ல முன்னேற்றம் தான்!


ஒருகாலத்தில் சௌராஷ்டிரா மக்கள் பலரும் வயல்வெளிகள், தோப்புகள் என்று வாழ்ந்த இடம்! பாட்டிவீட்டு நிலங்கள் கூட அங்கே எங்கேயோ தான் இருந்தது. காலப்போக்கில் கவனித்துக் கொள்ள ஆட்கள் இல்லாமல் அங்கிருந்தவர்களே குறைந்த விலைக்கு எடுத்துக் கொண்டார்கள்! அங்குச் சென்றால் இப்படி நினைவுகள் பல அலைமோதும்.

குளத்தின் உள்ளே சென்றால் தாமரைத்தண்டு காலை இழுத்து விட்டுவிடும் என்று பயந்து, பயந்து காலை உள்ளே விட்ட நாட்கள் எல்லாம் அத்தனை பசுமையாக நினைவில் ஆடியது. அருகிலே சுரங்க வேலைகள் ஜரூராக நடந்து கொண்டிருக்கும். அந்த வயதில் 'போரடிக்கிறது' என்ற சொல்லே தெரியாது. வேடிக்கைப் பார்த்துக் கொண்டு குரங்கு, கோழிகளுடன் விளையாடி, குளத்தில் நீராடி, விளையாடி மகிழ்ந்த நாட்கள் எல்லாம் ஞாபகம் வருதே ஞாபகம் வருதே... காலை, மாலை கோவிலுக்குச் சென்றுவருவோம். மின்விளக்கு, விசிறிகள் கூட சத்திரத்தில் இருக்காது. பிறகு விளக்கு, தண்ணீர் வசதிகள் வந்தது. எப்படித்தான் அங்குத் தங்கியிருந்தோமா? பாட்டி சமைக்க வேறு செய்வார்😊 எளிமையான உணவு தான் என்றாலும் சுவையாக இருக்கும். சோற்றை உருட்டிக் கொடுத்து ஏதாவது புராணக் கதைகளைச் சொல்லி, விசிறி வீசி எங்களைத் தூங்க வைப்பார். ஊருக்குச் செல்லும் பொழுதெல்லாம் இங்குச் சென்று அன்றைய நாளை அசை போட்டுவிட்டு வருவேன். பாவம் ஈஷ்வர்! நான் சொல்ற கதைகளைக் கேட்பது போல் நன்றாகப் பாவனை செய்வார்😉 அத்தனை முறை சொல்லியாகிவிட்டது!

குளத்தின் எதிரே இருந்த பிள்ளையார் அன்று அரச மரத்தின் கீழ் வெயிலில் அமர்ந்திருந்தார். இப்பொழுது அவருக்கும் ஒரு வீடு கிடைத்திருக்கிறது. வெயில்படமால் சுகமாக உள்ளே அமர்ந்திருக்கிறார்.

அங்கிருந்து சிறிது தொலைவில் இருக்கும் திருமோகூர் காளமேகப்பெருமாள் கோவிலுக்கும் சென்று வருவோம். இப்பொழுதும். பெரிய தடாகம். எதிரே யானைமலையின் அழகு தரிசனம். ஆகா! காண கண்கோடி வேண்டும். அந்தக்கோவிலும் அத்தனை அழகு. அதுவும் தாயாரின் அலங்காரம்💖 சனிக்கிழமைகளில் கூட்டம் அலைமோதும். சக்கரத்தாழ்வார் விசேஷம். சிறுகோவில் தான் என்றாலும் அழகான பெருமாள். அமைதியான கோவில். 108 திவ்ய தேசங்களில் ஒன்று.

திரு.மனோகர் தேவதாஸ் அவருடைய பள்ளி வயதில் நண்பர் ஒருவருடன் யானை மலைமீதேறி சிறிது தூரம் வரை சென்று அங்கிருந்து அழகான பச்சைப்பசேல் வயல்வெளிகளையும் கிணற்றிலிருந்து நீரை எடுத்து வயலுக்குப் பாய்ச்சும் விவசாயிகளையும் பார்த்திருக்கிறார். மாடுகளைக் கொண்டு உழுவது தான் அன்றைய விவசாய நடைமுறை. நாங்களும் பார்த்திருக்கிறோம். இந்தத் தலைமுறையினர் அறிந்திராத பலவிஷயங்களில் இதுவும் ஒன்று. 1950களில் பார்த்ததை நினைவில் கொண்டு 1980களில் வரைந்திருக்கிறார். மீண்டும் அந்த உலகத்திற்கே கொண்டு சென்று விட்டது இந்தப்படம்.

சிறுவயதில் பார்த்த யானைமலை கொஞ்சம் உருவத்தில் சுருங்கியது போலத் தெரிகிறது. அங்கிருந்த குன்றுகளைப் பாளம் போட்டுத் தகர்த்திருக்கிறார்கள்😞 மதுரையிலிருந்து சிவகங்கை செல்லும் வழியில் வரும் பல கிரானைட் குன்றுகள், மலைகளை இப்படித்தான் பாளம் பாளமாக வெட்டி சாலையோரம் வைத்திருந்தார்கள். சகாயம் ஐபிஎஸ்சின் சகாயத்தால் சிறிது நாட்கள் "கிரானைட் திருடர்கள்" வாலைச் சுருட்டிக்கொண்டிருந்தனர்.

 யோக நரசிங்கப்பெருமாள் கோவில் குளத்தை மொத்தமாக குத்தகைக்கு விட்டிருக்கிறது கோவில் நிர்வாகம். பூக்களைப் பறிக்க முடியாது. கடந்த மாதம் அங்குச் சென்று விட்டு வந்த ஈஷ்வர் குளத்தை நாசமாக்கி வைத்திருக்கிறார்கள். குப்பையும் கூளமுமாக இருக்கிறது என்று வருத்தப்பட்டார்😌 நமக்கு எதன் அருமை தான் தெரிந்திருக்கிறது. அதுவும் இந்துக்கள் என்று சொல்லிக்கொள்ளும் நாம் தான் இத்தனை அலட்சியங்களுக்கும் காரணம். சொரணை கெட்டவர்களாகி விட்டோம் என்பது மட்டும் நன்கு புரிகிறது.

யானைமலைக்குச் சென்று அங்கிருக்கும் சமண சிற்பங்களைப் பார்க்க வேண்டும் என்று நினைத்து 'அரிட்டாபட்டி' சென்ற கதையும் உண்டு.
 

Multiple Facets of Madurai

இந்த வருட ஆரம்பத்தில் மதுரையில் தங்கியிருந்த நாட்களில் பல புத்தகக்கடைகளில் தேடியும் கிடைக்காத புத்தகம் இது. திரு.மனோகர் தேவதாஸைப் பற்றி அறிந்து கொண்ட நாளில் இருந்து அவருடைய புத்தகங்களை வாங்க முயற்சித்து வருகிறேன். சில புத்தகங்களைப் பொக்கிஷமாக வைத்திருக்க வேண்டும். அப்படிப்பட்ட புத்தகம் இது. நான் பிறந்து, வளர்ந்த ஊரைப் பற்றி ஒருவர் தீராக்காதலுடன் ஓவியங்களாக மையினால் தீட்டியிருக்கிறார். கூடவே, அதன் தொடர்புடைய விவரணைகளும் அழகு.

முதன்முதலில் இவரின் ஓவியங்களை நான் பார்த்தது மதுரையில் பிரபலமான 'ஜேஜே ரெசிடண்ஸி' தங்குமிடத்தில். உள்ளே நுழைந்ததும் பார்வையாளர்களைக் கவரும் விதத்தில் பெரிய பெரிய சட்டங்கள் போட்ட படங்கள் நம்மை வரவேற்கிறது. மதுரையைப் பற்றின அழகான புகைப்படங்கள் பல இருந்தாலும் அதன் அழகை ஓவியமாக இப்படித் தீட்டியவர் யாரோ என்று ஒவ்வொரு படங்களையும் பார்த்தேன்.
அதற்குப்பிறகு தான் அவரைப்பற்றின தகவல்களைத் தெரிந்துகொண்டேன். ஆகா! புத்தகங்கள் எழுதியிருக்கிறாரே வாங்கவில்லையே என்று வருத்தமாக இருந்தது. இந்த முறை ஈஷ்வர் ஊருக்குச் சென்றிருந்த பொழுது பேராசிரியர் பிரேம்பாபுவின் வீட்டில் இந்தப் புத்தகத்தைப் பார்த்திருக்கிறார்.
அடடா! நான் தேடிக்கொண்டிருக்கும் புத்தகமாச்சே என்று சொல்லியிருப்பார் போல. அவரும் அன்புப்பரிசாக கொடுத்துவிட்டார்.

நன்றிகள் பல பிரேம்பாபு சார்.

புத்தகத்தின் முதல் படமே அத்தனை தத்ரூபமாக இருக்கிறது. புதுமண்டபத்தில் இருக்கும் அன்னை மீனாட்சியின் திருக்கல்யாண வைபவ சிற்பத்தை தன்னுடைய மையினால் தீட்டியிருக்கிறார். இதே போன்ற அன்னையின் திருக்கல்யாண சிற்பம் அம்மன் கோவிலில் சுந்தரேஸ்வரர் சந்நிதியின் வெளிப்புறத்தில் காளிக்கு எதிரில் இருக்கும். அது தான் எனக்குத் தெரியும். புதுமண்டம் முழுவதும் கடைகள் இருந்ததால் இந்த அழகிய சிற்பத்தை நான் பார்க்கவில்லை போல. விரைவில் புதுமண்டபம் புதுப்பொலிவுடன் அருங்காட்சியமாகும் என்று நம்பிக் கொண்டிருக்கிறோம் பார்ப்போம்.

மதுரையில் பிறந்த மனோகர் தேவதாஸ், சேதுபதி உயர்நிலைப்பள்ளியில் படித்திருக்கிறார். சிறுவயதிலிருந்தே கண்பார்வை கோளாறு இருந்தும் அற்புதமான படைப்புகளைக் கொடுத்திருக்கிறார். இவரின் மனைவி மஹிமா மைக்கேலும் ஒரு ஓவியக்கலைஞர். இவரின் வெற்றியில் சமமான பங்கு அவருக்கும் உண்டு.

இன்று அந்த மாமனிதர் இறந்த நாள். இறந்தும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் கலைஞர்களில் ஒருவர்.

அமரன்

'அமரன்' திரைப்படம் தீபாவளிக்கு அமெரிக்காவிலும் திரையிடப்பட்டு பெரும்பான்மை மக்கள் கண்டுகளித்த சில படங்களில் அதுவும் நல்ல இடத்தைப் பிடித்து விட்டது. நண்பர்களுடன் சேர்ந்து நானும் சென்று பார்த்தேன்.

'பயோபிக்' என்பதால் கதையில் சொதப்பல் இல்லை. என்ன அதிசயம்! ராணுவ காட்சிகளை மிகத் தத்ரூபமாக எடுத்திருந்தார்கள். 'காஷ்மீர் ஃபைல்ஸ்' படத்திற்குப் பிறகு கண்கலங்க வைத்த படம்.

'மேஜர் முகுந்த் வரதராஜன்', ஒரு நல்ல மகன், காதலன், கணவன், மிக முக்கியமாக, படைத்தலைவன். தன் குழுவில் இருப்பவர்களின் உயிருக்காக எந்த எல்லை வரைக்கும் சென்ற மகத்தான மனிதன்! முப்பது வயது வரை மட்டுமே வாழ்ந்தாலும் அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கையை வாழ்ந்த அற்புத மனிதன்.

உயிருக்கு உத்தரவாதமற்ற நாட்டுப்பணியில் சேர நம்மில் எத்தனை பேருக்குப் பிடிக்கும்? மனசு வரும்? அதுவும், சாதாரண அரசு சம்பளத்தில்! சுயநலம் பிடித்தவர்கள் நாம். வெகு சிலருக்கே, தன்னையும் தன் குடும்பத்தையும் மீறி, தான் பிறந்த நாட்டிற்காக உயிரையும் கொடுக்கும் துணிவு இருக்கும். அது 'மேஜர் முகுந்த் வரதராஜனின்' வாழ்க்கையைப் பார்க்கும் போது எத்தனை கடினமான மனதையும் அசைத்து விடுகிறது.

முப்பது வயது மகனை இழந்த பெற்றோர்களின் வலி, கணவனுடன் முழுதாக வாழ்ந்த சில அரிய கணங்களைத் தவிர, அவன் நினைவிலே வாழ்ந்த அவனின் மனைவியின் ஆறாத வலி, தந்தைக்கு என்ன ஆனதே என்று தெரியாத ஒரு மகளின் பெரும்வலி. அது தான் இன்று பலரையும் அழ வைத்திருக்கிறது.

ஒரு நல்ல மகனாக, காதலனாக, கணவனாக, தன் படையினரைக் காக்க, எதிரிகளைத் தைரியத்துடன் எதிர்கொள்ளும் படைத்தலைவனாக, தன் தேசத்தைக் காக்க, தீவிரவாதிகளால் கொல்லப்பட்ட 'மேஜர் முகுந்த் வரதராஜன்' ரியல் ஹீரோ! ராயல் சல்யூட்!

சிவகார்த்திகேயனின் படங்களிலேயே முத்தாய்ப்பாக அவருக்குக் கிடைத்த வாய்ப்பை மிக அருமையாகப் பயன்படுத்தி, நன்றாக நடித்து, தன்னை நிரூபித்திருந்தார். சாய் பல்லவி, ஆஸ்கார் விருதுக்குத் தகுதியானவராகத் தன்னை நிரூபித்து விட்டார். அருமையான நடிப்பு!

முகுந்தின் அம்மாவாக நடித்திருந்தவரின் கேலி வசனங்களுக்குப் பின்னால் இருக்கும் வலி, படைவீரர்களின் அம்மாக்களுக்கே உரித்த வலி. என்ன அதிசயம்! கமல் தயாரிப்பு, ரகுமானை/அனிருத்தை இசை அமைக்கக் கேட்காமல், ஜிவிபிரகாஷிடம் கேட்டிருக்கிறது. காது சவ்வு கிழியாமல் படத்தோடு ஒன்றிப் போன இசையை அளித்த ஜிவிபிரகாஷிற்கு ஒரு சபாஷ்! படத்தை இயக்கிய ராஜ்குமார் பெரியசாமிக்கும் படக்குழுவினருக்கும் வாழ்த்துகள்.

தான் செய்த பாவங்களுக்கு ஏதாவது ஒருவிதத்தில் பரிகாரம் தேடிக்கொள்வது மனித இயல்பு. அப்படித்தான் கமலுக்கும் இந்தச் சந்தர்ப்பம். மற்றவர்களுக்கும்.

வட இந்தியர்கள் அளவிற்குத் தமிழ்நாட்டில் ராணுவத்தினைப் பற்றிய அறிவும் ஈடுபாடும் சற்றே குறைவாக இருந்தாலும் ஒரு திரைப்படமாகத் தமிழில் அழகான படத்தைக் கொடுத்திருப்பது இது தான் முதல் தடவை என்று நினைக்கிறேன். ஹிந்தியில் ஏராளமான படங்கள் வந்துகொண்டிருக்கிறது.

நம்மிடையே 'முகுந்த் வரதராஜன்கள்' வாழ்ந்து வருவது நமக்குப் பெருமை. இந்தியர்கள் என்ற உணர்வு இருக்கும் அனைவருக்கும் இந்தப் படம் பிடிக்கும். நெஞ்சைத் தொடும்.

ஜெய் ஹிந்த்!

ஜெய் பஜ்ரங்பலி!