ஜூலை நான்காம் தேதி - அமெரிக்க சுதந்திர தினம்

ஜூலை நான்காம் தேதி அமெரிக்க சுதந்திர தின விடுமுறையை நாடே ஆனந்தமாக கொண்டாடும். பலரும் தங்கள் வீட்ட்டின் முன்னால் அமெரிக்க தேசியக் கொடியை ஏற்றி வைப்பார்கள். வெள்ளை, நீளம், சிகப்பு வண்ணத் துணிகளை மரத்தை சுற்றியும் வைத்திருப்பார்கள். 

விதவிதமான தொப்பிகளும், பாசி மணிகளும், கண்ணாடிகளும் ஜோராக விற்பனை செய்யப்படும். அனைத்தும் தேசியக் கொடியின் வண்ணங்களில் இருக்கும். அன்றைய தினத்திற்கு நிறைய டி-ஷர்ட்களும் 'Happy July 4th ' போன்ற வாசகங்களுடனும், வெறும் கொடியுடனும் அல்லது வேறு பல டிசைன்களிலும் அமோகமாக விற்பனை ஆகும். அன்று பீர் விற்பனையும் கொடிகட்டிப் பறக்கும்.

மக்கள் பலரும் தங்கள் நண்பர்களுடனும் உறவினர்களுடனும் அருகிலிருக்கும் பூங்காவிற்குச் சென்று, மாடு, பன்றி. கோழி  இறைச்சியை அங்குள்ள கரி அடுப்பில் சுட்டு, பன்னுடன் சேர்த்து சாப்பிட்டுக் கொண்டாடுவதும் வழக்கமாக இருக்கிறது. சோளத்தையும் சுட்டு சிறிது வெண்ணையை அதன் மேல் போட்டும் உப்பு சேர்த்தும் சாப்பிடுவதுண்டு. ஐஸ் பாக்ஸ் நிறைய குழந்தைகளுக்கு popsicles,சோடா,பெரியவர்களுக்கு பீர் என்று எடுத்துச் செல்வார்கள். பொதுவாக எல்லா பூங்காவிலும் குழந்தைகள் விளையாடும் வகையில் ஊஞ்சல், சறுக்கு இருக்கும். ஒரே கூச்சலும் கும்மாளமுமாக அவர்கள் ஆடிக் கொண்டிருப்பார்கள். சில இடங்களில் தண்ணீரில் விளையாடும் வகையில் நீச்சல் குளங்களும் இருக்கும். அடிக்கிற வெயிலுக்கு குழந்தைப்பட்டாளங்கள் அங்கேயே குடி கொண்டிருக்கும். மெதுவாக சாப்பிட்டு முடித்து விட்டுமாலை மங்கிய பிறகு வீட்டுக்குச் செல்பவர்களும் உண்டு. அங்கேயே இரவு வரை இருப்பவர்களும் உண்டு. வெயில் காலத்தில் இரவு 9 .30 மணி வரை வெளிச்சம் இருக்கும்.
அன்று இரவு இருட்டிய பிறகு வானவேடிக்கை வெகு விமரிசையாக ஒரு இடத்தில் அரசாங்க அனுமதியின் பேரில் அனைவரும் வந்து காணும் வகையில் கொண்டாடப்படும்.

அந்த மாதிரி இடங்களில், காலை பத்து மணியிலிருந்தே கலை நிகழ்ச்சிகளும், குழந்தைகளுக்கான நிகழ்ச்சிகளும், அருமையான பலவகை உணவுகளும் (விற்பனைக்குத் தான்) நடந்துக் கொண்டிருக்கும். நம்மூர் திருவிழா மாதிரி இருக்கும். பூரி மாதிரி மைதா மாவினால் செய்த ரொட்டியின் மேல் மாவுசர்க்கரையைத் தூவி விற்பார்கள் மிகவும் நன்றாக இருக்கும். corn dog என்று நம்மூர் பஜ்ஜி மாவில் முக்கி செய்த கறியை குச்சியில் சொருகி விற்கிறார்கள். நிறைய தாகம் தீர்க்கும் lemonade கடைகளும், ஐஸ்கிரீம் விற்பவர்களும், பாப்கார்ன், பஞ்சுமிட்டாய் விற்பவர்களும், ஜெர்மன், இத்தாலியன், பிரெஞ்சு, அமெரிக்க உணவகங்களும் வண்டியில் வைத்து வியாபாரம் பண்ணிக் கொண்டிருப்பார்கள். அனைத்திலும் கூட்டம் பிதுங்கிக் கொண்டிருக்கும்.

மாலை நேரம் ஆக, ஆக மெதுவாக வானவேடிக்கை பார்க்கும் கூட்டம் அதிகரிக்க ஆரம்பிக்கும். மக்களும், உட்காருவதற்கு வசதியாக இருக்கைகள், தண்ணீர் பாட்டில்கள் சகிதம் வந்து கொண்டிருப்பார்கள். கலைநிகழ்ச்சிகளும், கூட்டத்தை பாதுக்காக்கும் காவல் படையினரும், அவசரத்தேவைக்கான மருத்துவ வண்டிகளும், தீயணைக்கும் வண்டியும் என சகல வசதிகளுடன் அந்த இடம்
பரப்பரப்பாக இருக்கும். வந்த அனைவரும் அவர்களுடைய வண்டிகளை வெகு தூரத்தில் இருந்து நிறுத்தும் வகையில் ஏற்பாடுகள் செய்யப்பட்டிருக்கும். இந்த நேரத்தில் தங்கள் இடத்தை, ஒரு பார்க்கிங் இடமாக மாற்றி காசு பார்ப்பவர்களும் உண்டு. எங்களைப் போல் வானவேடிக்கை பார்க்க வருபவர்கள் கூட்டம், சிறிது தொலைவிலிருந்து அந்த நேரத்திற்கு சரியாக வந்து, போர்வை போர்த்துக் கொண்டு, கொசு மருந்தையும் அடித்துக் கொண்டு காத்திருக்கும்.

நன்றாக இருட்டிய பிறகு, 'டுமீல்' என்ற வெடி ஓசையுடன் ஆரம்பித்தவுடன் கூட்டம் 'ஓ'வென்று ஆர்ப்பரிக்கும். அதன் பிறகு, ‘சர்,சர்’ என்று ஒன்றன்பின் ஒன்றாக வண்ண வண்ண கலரில் கண்களை மயக்கும்விதமாக வானத்தை அலங்கரிக்கும் வர்ண ஜாலத்துடன் வானவேடிக்கைகள் பார்ப்பவர் மனதை கொள்ளை கொள்ளும். சில குழந்தைகள் காதைப் பொத்திக் கொண்டு பார்த்துக் கொண்டிருப்பார்கள். சில குழந்தைகள் காரிலேயே உட்கார்ந்து பார்த்துக்கொண்டிருப்பார்கள். ஒவ்வொரு முறை கண்முன்னே விரியும் வானவேடிக்கைகளைப் பார்த்துக் கூட்டமே வாயை பிளந்து பார்த்துக் கொண்டிருக்கும். அதுவும், பல நிறங்களில் நம் தலை மேல் விழுவது மாதிரி வருகையில் அனைவரும் 'வாவ்' என்று வாயில் கொசு நுழையும் வரை ஆச்சரியப்பட்டுப் போயிருப்பார்கள். தங்கத் துகள்கள் தூவுவது போல், வெள்ளிமழை பெய்வது போல், பச்சை, சிகப்பு, நீல குண்டுமணிகள் வானிலிருந்து விழுவது போல், தங்க நட்சத்திரங்கள் என்று விதவிதமான வானவேடிக்கைகள். கடைசியில் மூச்சு விடாமல் SPB பாடியது போல், தொடர்ந்து மாறி, மாறி கண்களை அசத்தும் விதத்தில் வெடித்துச் சிதற, கூட்டம் கைத்தட்டி ஆர்ப்பரித்துக் கொண்டே தங்கள் காரை நோக்கி ஓட என்று அன்றைய தினம் சுபமாக முடியும்.

நேற்று நல்ல வேளை மழை, குளிர் என்று எந்தவித தொந்தரவும் இல்லாமல் ஆனந்தமாக வீட்டிலிருந்து ஒரு மணி நேரத் தொலைவிலிருக்கும் Lake George என்ற இடத்திற்கு போய் பார்க்கலாம் என்று ஒரு எட்டு மணியளவில் கிளம்பினோம். ஒரே கூட்டம். நிறைய பேர் குழந்தை குட்டிகளுடன் காலையிலிருந்தே வந்து ஏரியில் (அது பிரமாண்டமான ஏரி) குளித்து விட்டு, அங்கேயே சூரிய குளியலும் எடுத்துக் கொண்டு குழந்தைகள் மண்ணில் விளையாட என்று பொழுது போக்கி விட்டு இந்த நேரத்திற்காக காத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். எங்களைப் போல் வேடிக்கைப் பார்க்க வந்த கூட்டம் அந்த ஊர் முழுவதும் சுற்றி சுற்றி வந்து தங்கள் வண்டிகளை நிறுத்திக் கொண்டிருந்தார்கள். நாங்களும் ஏரிக்கு அருகில் பணம் கட்டி விட்டு ஒரு இடத்தில் காரை வைத்து விட்டு நல்ல இடமாக பார்த்து உட்கார்ந்து கொண்டோம். மெதுவாக இருள் சூழ ஆரம்பித்துவிட்டது. 'சிலுசிலு'வென்ற காற்று. கண் எதிரே பெரிய நீலநிற ஏரி. எல்லை முழுவதும் பெரிய பெரிய படகுகள். அங்கிருக்கும் தீவைச் சுற்றிப் பார்க்க வண்ண வண்ண விளக்குகளால் அலங்காரம் செய்யப் பட்ட பெரிய படகுகள் மெதுவாக தண்ணீரில் ஆடி அசைந்த படி சுற்றுலாவினருடன் சென்று கொண்டிருந்தது.  அவற்றிலிருந்து வரும் ஹார்ன் ஒலி, சிறு அலைகள் கரையைத் தொட்டு எழுப்பும் 'களுக்,களுக்' ஓசை, தூரத்திலிருந்து கேட்கும் பாட்டு என்று மெதுவாக நேரம் போய்க் கொண்டிருந்தது. சரியாக ஒன்பதரை மணிக்கு 'டுமீல்' என்ற ஓசையுடன் ஆரம்பித்து ஒரு இருபத்தைந்து நிமிடம் வரை அனைவரையும் மகிழ்ச்சியில் ஆழ்த்தியது வான வேடிக்கை.

ஆரவாரத்துடன் முடிந்த பின்னர், இருட்டில் வண்டி நிறுத்திய இடத்தைக் கண்டுபிடித்து கூட்டத்திலிருந்து வெளியே வந்து ஹைவேயில் நிலா ஒளியில் வீடு வந்து சேரும் பொழுது மணி பதினொன்று!

ஏரியின் பின்னணியில் பார்த்த அழகு, அடுத்த வருடம் கூட அங்கு தான் போக வேண்டும் என்ற நினைப்புடன் தூங்கப் போனோம்.