Semperoper with the Theater Square |
நண்பரின் குடும்பத்தில் எல்லோரும் ஜெர்மன் மொழி பேசுவார்கள். நமக்குத் தெரிந்தவர்கள் வேற்று நாட்டு மொழி பேசும் பொழுது ஆச்சர்யமாக இருக்கிறது! என் மகளும் அவர்கள் பேசுவது எல்லாம் எனக்குப் புரிகிறது ஆனால் திருப்பி வேகமாக பதில் சொல்ல தெரியவில்லை என்றாள். அவளும் பள்ளியில் ஜெர்மன் மொழியை ஐந்து வருடங்களுக்கும் மேலாக படித்துக்கொண்டிருந்தாள். நன்கு எழுதுவாள். தட்டுத் தடுமாறி பேசுவாள். அங்கு ஓரிரு வருடங்கள் தங்கி இருந்தால் வேகமாக பேச முடியும் என்ற தன்னம்பிக்கை அவளுக்கு வந்தது. தான் படத்தில் மட்டுமே பார்த்த/கேட்ட ஜெர்மன் மொழியை நேரில் பேசுபவர்களிடமிருந்து கேட்ட பொழுது மிகுந்த ஆனந்தமடைந்தாள். நண்பரின் மகனும்(சத்யா), மகளும்(விபூ) பேசுவதை ஆவலுடன் கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள். அவர்களும் அவளிடம் ஏதாவது ஜெர்மனில் கேட்டால் பதில் சொல்ல முயற்சி செய்தாள். படிக்கும் மொழியும், நடைமுறையில் புழங்கும் மொழியிலும் அநேக வித்தியாசங்கள் இருக்கும். அவளுக்கும் அந்த பிரச்சினை இருந்தது. விபூவிற்கு சராளமாக தமிழ் வருகிறது. சத்யாவிற்கு நன்றாக புரிகிறது. அவன் தமிழில் பேசினால் accent இருக்கிறது. அதுவும் கேட்க நன்றாகவே இருந்தது.
நண்பருடைய குடும்பத்திற்காக வாங்கி வந்திருந்த பரிசுப் பொருட்களை கொடுக்க, அவர்களும் குழந்தைக்களுக்காக அழகிய கைப்பை, அவர்கள் ஊர் பற்றிய தகவல்கள் அடங்கிய புத்தகம் என்று கொடுத்ததை வாங்கிக்கொண்டோம். என் மகனுக்கு சதா விளையாடிக் கொண்டே இருக்க வேண்டும். அதற்க்கேற்றார்போல் நண்பரின் குழந்தைகளும் இருந்ததால் சதாசர்வகாலமும் கார்டு கேம்ஸ் விளையாடிக் கொண்டே இருந்தார்கள்.
Dresden நகரைச் சுற்றிப் பார்க்க விபூவோடு கிளம்பினோம். Dresden என்பது Saxony என்ற மாநிலத்தின் தலைநகரம். இரண்டாம் உலகப் போரில் மிகவும் பாதிக்கப்பட்ட ஒரு ஊர். அந்த பாதிப்பை அங்கே பல இடங்களில் காண முடிந்தது. கட்டடங்களில் புகைபடிந்த கருமையான நெருப்பின் தீவிரமும், உடைந்த சிலைகளும் அதற்குச் சாட்சியாக நின்றுக் கொண்டிருக்கிறது. சில கட்டடங்களை கவனமாக சீரமைப்பு செய்து கொண்டிருந்தார்கள். நகரின் மையத்தில் ஒரு படப்பிடிப்பு நடந்துக் கொண்டிருந்தது. அங்கும் பல உணவகங்கள். மது அருந்தியபடி, பேசிக் கொண்டே உணவு அருந்திக் கொண்டிருந்தார்கள். சுத்தமான cobblestone தெருக்கள். தெருக்களில் வேடமிட்டபடி பலர் அமர்ந்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அவர்களுடன் நாங்கள் படங்கள் எடுத்துக் கொண்டோம். அதற்கு கூலியாக சில ஈரோஸ் (euros ) கொடுக்க வேண்டியிருந்தது. அமெரிக்காவிலும், ஹாலிவுட் பக்கம் போனால் பல நடிகர்களைப் போல வேடமிட்டவர்களுடன் படங்கள் எடுத்தால் பணம் கொடுக்க வேண்டும்! சிலர் அழகிய குரலில் ஒபேரா ஸ்டைலில் பாடிக்கொண்டிருந்தார்கள். அதையும் சிறிது நேரம் கேட்டு விட்டு மெதுவாக நடந்து கொண்டே சென்றோம். சில மாணவ, மாணவியர்கள் இசைக் கருவிகளை வாசித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். கழுத்து வலிக்க அண்ணாந்து பார்க்கும்படி உயரமான, திடமான கல்கட்டடங்கள். நண்பரின் மகள் விபு, அந்த நகரின் வரலாற்றைப் பற்றி நன்கு தெரிந்து வைத்திருந்தாள். ஒவ்வொரு இடத்தைப் பற்றியும் புள்ளி விவரங்களுடன் எங்களுக்குச் சொல்லிக் கொண்டே வந்தாள். சாலையின் நடுவே ட்ராம் போய்க்கொண்டிருந்தது. நீண்ட சுவர் முழுவதும் அழகிய வண்ணங்களால் அந்த பகுதியை ஆண்டவர்களுடைய உருவங்களை வரைந்து வைத்திருக்கிறார்கள். பெரிய பெரிய சிலைகளுடன் கூடிய பிரமாண்டமான கட்டடங்கள் பரந்து கிடக்கிறது. வாவ்! வாவ்! ஒ மை காட்! என்று ஆச்சரியமாக வாயைப் பிளந்து கொண்டே எல்லாவற்றையும் பார்த்துக் கொண்டே வந்தோம்.
Procession of Princes - paintings on the wall |
ஓங்கி உயர்ந்த கதீட்ரல்கள் நகரின் மையத்திலே இருக்கிறது. நாங்கள் பார்த்த எல்லா தேவாலயங்களிலும் பைப் ஆர்கன் என்று சொல்லப்படுகிற இசை வாத்தியக் கருவிகள் இருந்தன. மேடையில் இருக்கும் பியானோவில் வாசித்தால் தேவாலயம் முழுவதும் கேட்கும் வண்ணம் அதனிலிருந்து இனிமையான இசையைக் கேட்க முடிகிறது. ஓங்கி உயர்ந்த அழகிய வேலைப்பாடுகளுடன் சாளரங்கள். வண்ணம் தீட்டிய கண்ணாடி ஜன்னல்கள். நடுவில் ஏசுவின் சிலை. சில கிருத்துவர்கள் அங்கு உட்கார்ந்து கொண்டு அமைதியாக வழிபாடு செய்கிறார்கள். பலரும், அந்த இடத்தைச் சுற்றிப் பார்த்து விட்டு, போட்டோ எடுப்பதில் ஆர்வம் காட்டுகிறார்கள். மேலை நாடுகள் என்றாலே கிறித்துவ நாடு என்று எண்ணிக் கொண்டிருந்தேன். அதற்கேற்றாற்போல் பல தேவாலயங்கள் ஊர் முழுவதும் பரவிக் கிடக்கிறது.ஆனால், பலரும் இறைநம்பிக்கை இல்லாதவர்களாக இருக்கிறார்கள். என்னுடைய அனுபவத்தில், கறுப்பின அமெரிக்கர்கள் வாரம் தவறாமல் அவர்களுடைய சர்ச்சுக்குப் போகிறார்கள். வெள்ளையின அமெரிக்கர்கள் பலரும் சிறு வயதில் போனதோடு சரி. தவறாமல் சர்ச்சுக்குப் போகும் அமெரிக்கர்களும் இருக்கிறார்கள். அமெரிக்காவில், ஒரே தெருவிலே பலவகையான சர்ச்சுகள். அது ஒவ்வொன்றும் ஒரு குறிப்பிட்ட கிறித்துவ சமூகத்தைச் சார்ந்தவை. எங்கள் வீட்டுக்கு பின்னேயும் ஒரு சர்ச் உள்ளது. மிகவும் வயதானவர்கள் மட்டுமே ஞாயிற்றுக் கிழமைகளில் வருவார்கள். கூட்டமும் அவ்வளவாக இருக்காது. மதுரையில், சாரை, சாரையாக சர்ச்சுக்குப் போகும் கூட்டத்தைப் பற்றி நினைக்கையில் ஐரோப்பாவை விட இந்தியாவில் தான் அதிக கிறித்துவர்கள் இருப்பார்கள் என்று பேசிக் கொண்டோம். இங்கும் ஒரே நடை தான். நடந்தால் தான் ஊரைப் பார்க்க முடியும். ஆஹா, என்ன அழகு என்று ஒவ்வொன்றையும் ரசித்துக் கொண்டே போகும் பொழுது நடப்பது சிரமமாகவே இல்லை.
Inside view of a Cathedral |
No comments:
Post a Comment