எதையோ தேடிக் கொண்டிருந்த பொழுது கண்ணில் பட்ட இப்படத்தில் ஜூஹி சாவ்லா, ஓம்பூரி மற்றும் சில இந்திய நடிகர்களும், உணவைப் பற்றினதாகவும்😃 இருக்கவே பார்க்கலாமென ஆரம்பித்தேன். மும்பையில் உணவகம் நடத்திய குடும்பம் ஒன்று அரசியல் வன்முறையாளர்கள் நடத்திய தீவிபத்தில் குடும்பத்தலைவியை இழந்த பிறகு லண்டனுக்கு குடிபெயர்ந்து பிறகு பிரான்ஸ் நாட்டிற்கு புலம்பெயர்கிறார்கள். அந்நாட்டு குடியேற்ற அதிகாரிகள் அவர்களுடைய கதையைக் கேட்டு அனுமதிக்க(!), உணவகம் துவங்கும் ஆசையில் அப்பாவும், அரைகுறை மனதுடன் இளைய மகனும் இந்திய உணவின் சுவையை அறிந்திராத பிராந்தியத்தில் எப்படி உணவகம் வெற்றிகரமாக நடத்த முடியும் என்ற தயக்கத்துடனும் கேள்வியுடனும் விருப்பமில்லாமல் மூத்த மகனுடன் வந்து சேர்கிற ஊரின் அழகு, ஓவியமாக கண்களுக்கு விருந்தளிக்கிறது. அச்சிறு நகரில் பிரபலமாக இருக்கும் அந்நாட்டு உணவகத்திற்குப் போட்டியாக ஆரம்பித்து எப்படி வெற்றிப் பெறுகிறார்கள் என்பதே கதை.
அம்மாவின் கைப்பக்குவமும், குறிப்புகளும் இயற்கையாகவே உணவுத்தயாரிப்பின் மேல் இருக்கும் ஈர்ப்பும் இரண்டாவது மகனைப் பிரபலமாக்கி போட்டியாக நினைத்தவர்களுடன் கரம் கோர்க்க வைத்து இறுதியில் சுபம்.
புலம் பெயர்ந்து செல்பவர்களின் கனவு அம்மண்ணில் நனவாவதென்பது அத்தனை எளிதல்ல. அதுவும் அந்நாட்டு மொழி அறியாமல், அவர்களுடைய உணவு விருப்பத்திற்கு முற்றிலும் வேறுபட்ட சுவை கொண்ட இந்திய உணவை அவர்களுக்கு அறிமுகப்படுத்துவதென்பது சவாலான வேலை தான். தன்னாட்டிற்கு வந்தவர்களை வேற்றுப்படுத்திப் பார்க்காமல் அவர்களுடைய உரிமைகளையும் காக்கும் மேயர், தொடக்கத்தில் வித்தியாசமாகப் பார்த்து பின் அவர்களையும் ஏற்றுக் கொள்ளும் அவ்வூர் மக்கள் என அயல் நாட்டிற்குச் செல்லும் பலரும் எதிர்கொள்வதை நன்கு காட்டியிருந்தார்கள். புலம்பெயரும் அயல்நாட்டவர்களை வெறுப்புடன் பார்க்கும் உள்ளூர் மனிதர்கள் எங்குமிருக்கிறார்கள். இதிலும் இருக்கிறார்கள். இவர்களையெல்லாம் கடந்து தன்னுடைய திறமையினால் சமையல் விற்பன்னர்களுக்கான உயர் விருதைப் பெறுகிறான் இரண்டாவது மகன் என்பதில் முடிகிறது கதை.
ஃப்ரெஞ்ச் மக்களுக்கே உரிய திமிருடன் ஹெலன் மிர்ரன் ஆரம்ப காட்சிகளில் வந்தாலும் கதை இப்படித்தான் போகும் என்று தெரிந்தாலும் புறநகரின் மக்கள் வாழ்க்கை, எழில் கொஞ்சும் காட்சிகள் கண்ணுக்கு விருந்து.
படம் ஒகே ரகம்.
'நூறு-அடி பயணம்' என்பது ஒரு புதிய இந்திய சமையலறைக்கும் பாரம்பரிய ஃப்ரஞ்சுக்கும் இடையிலான நூறு அடி தூரம். வெவ்வேறு கலாச்சாரங்கள் மற்றும் விருப்பங்களுக்கு இடையிலான இடைவெளியை எவ்வாறு பிரதிபலிக்கிறது என்பதைப் பற்றிய புதினத்தின் அடிப்படையில் இந்தப் படத்தைத் தயாரித்திருக்கிறார்கள்.
சுவையான உணவின் வெற்றி என்பது அன்புடன், காதலுடன் உணவைத் தயாரிப்பதிலும் புதுச்சுவையை அளித்து மனமகிழ வைப்பதிலும் தான். தினம் தினம் அதைச் செய்யும் நாமெல்லாம் பல மிஷெல்லின் விருதுக்குரியவர்கள் தான் என்று நினைத்துக் கொண்டேன் 😉😉😉
No comments:
Post a Comment