அழகான சைஸ் ஜீரோ கதாநாயகி. கவிஞர் பாடிய "ஆஹா ஓடிவது போல் இடை இருக்கும் இருக்கட்டுமே..." சொந்தக்காரர் என்று சொல்வதும் மிகப்பொருத்தமாக இருக்கும். அலட்சியம், கோபம், காதல் என்று அம்மணி கலக்குகிறார். எல்லா உடைகளும் அவருக்குப் பொருந்திப் போகிறது😊நல்ல மேக்கப்புடன் அழகு அம்மணியாக 'ஏஏஏஏஏஏஏ' என்று நீட்டி முழக்கிப் பேசுகையில் அழகு😍
சாக்லேட் பாய் கதாநாயகன். கொரியன் கதாநாயகர்களுக்கு அவ்வளவு எளிதில் வயதாகிவிடாது போலிருக்கு! ஸ்வீட் சார்மிங் பாய்/மேன்😊 கதாபாத்திரத்துக்குப் பொருத்தமான அமைதியான முகம். அளவாக, அழகாக சிரிக்கிறார். ஆட்டிஸத்தால் பாதிக்கப்பட்ட சகோதரனுக்காக அவர் படும் அல்லல்கள், கதாநாயகியின் வரவிற்குப் பின் வரும் மாற்றங்கள் என்று நன்கு நடித்திருக்கிறார்.
இதில் எனக்கு மிகவும் பிடித்த கதாபாத்திரம் என்றால் ஆட்டிஸத்தால் பாதிக்கப்பட்டதாக வரும் சகோதரன் கதாபாத்திரம் தான். மிகைநடிப்பு இல்லாமல் இயற்கையாக நடித்திருக்கிறார். ஒரு கட்டத்தில் நமக்கே சந்தேகம் வந்து விடும் இவர் நடிக்கிறாரா அல்லது உண்மையிலேயே இவருக்கு ஆட்டிஸம் இருக்கிறதா என்று! இதே நம் தமிழ் படமோ/நாடகமோ என்றால் கோரமான உடல்மொழியுடன் பச்சாபத்தைத் தூண்டும் விதமாக அமைத்து நம்மை கொன்று போட்டிருப்பார்கள். நல்ல வேளை! கொரியன்கள் அப்படி எல்லாம் பயமுறுத்தவில்லை.
சிறுவயதில் நடக்கும் ஒரு சம்பவத்தால் பாதிக்கப்பட்ட மூவர் பெரியவர்களானதும் மீண்டும் சந்தித்துக் கொள்ள, உண்மைகளை அறிந்த பின் என்ன நடக்கிறது என்பது தான் கதை. சமூகத்தைப் பற்றிக் கவலைப்படாத எழுத்தாளர். மனநலம் குன்றியவர்களைக் கவனித்துக் கொள்ளும் கதாநாயகன். காதலோடு ஆட்டிஸம், மனப்போராட்டங்கள் என்று அழகாக கொண்டு செல்கிறார்கள். பட்டாம்பூச்சியுடன் வலம் வருகிறது கதையும். வழக்கம் போல முதல் இரண்டு பாகங்களைப் பொறுமையோடு பார்த்தால் தான் புரியும்.
No comments:
Post a Comment