SFO 1
SFO 2
SFO 3
SFO 4
SFO 5
டார்டின் பேக்கரியில் இருந்து அரை மைல் தொலைவில் டோலோரெஸ் பூங்காவை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தோம். பெரிய பெரிய அழகான வீடுகள். சாலைகளை அலங்கரித்த அழகு பனைமரங்கள். பூங்கா சற்று மேடான இடத்தில் அமைந்திருப்பதால் சுற்றி இருந்த கட்டடங்கள் அழகாகத் தெரிந்தது. பல நாட்களுக்குப் பிறகான இதமான வெயில் மற்றும் விடுமுறையைக் கொண்டாடும் மனிதர்கள். பூங்காவில் உட்கார இடமில்லை. ஊஞ்சல்களில், சறுக்கி விளையாடும் இடங்களில் குழந்தைகளின் உற்சாக குரல்கள். இங்கு குழந்தைகளைத் தனியே விடுவதில் இருக்கும் பயமும் பாதுகாப்பின்மையும் காரணமாக அவர்களைக் கண்காணித்துக் கொண்டு சுற்றி நின்று அவர்கள் விளையாடுவதை ரசிக்கும் பெற்றோர்கள். ஐஸ்கிரீம் விற்றுக் கொண்டிருந்த வண்டியைச் சுற்றி இளம் சிறார்கள். கோடை வந்தது போல் புத்துணர்ச்சியுடன் மக்கள்! வெயிலின் அருமை பனிக்காலத்தில் நன்கு தெரிந்து விடுகிறது! எப்படா வெளியில் சுற்றித் திரிவோம் என்று இந்நகர மக்களே காத்திருந்தால் நியூயார்க் நகர மக்களைப் பற்றிச் சொல்லவே தேவையில்லை.
புல்தரையில் துணியை விரித்துப் படுத்துக்கொண்டே புத்தகம்வாசிப்பவர்கள், நண்பர்களுடன் பேசிக் கொண்டிருப்பவர்கள், கிடார் இசைப்பவரைச் சுற்றி அமர்ந்திருந்த நண்பர்கள் குழாம், தனியாக காதில் தொங்கட்டான் வழியாக பாடல்கள் கேட்டுக் கொண்டு என்று வைட்டமின் டியை பலவகையிலும் பெற்றுக் கொண்டிருந்தார்கள் அங்கிருந்தவர்கள். பலரும் சாப்பாட்டுக்கூடையுடன் குடும்பமாக அன்று முழுவதும் அங்கேயே பொழுதைக் கழிக்கும் உத்தேசத்தில் வந்தவர்கள் போல இருந்தார்கள். நாங்களும் ஓரிடத்தில் அமர்ந்து கொண்டு கடையில் வாங்கிய ஆல்மண்ட் க்ரைஸாண்ட்டை சாப்பிட ஆரம்பித்தோம். வெண்ணையில் தயாரித்தது. இனிப்பும் கூட. வாயில் வைத்தால் கரைந்தது. ஆஹா! ஏதாவது கிடைக்குமா என்று பறந்து வந்த குருவிகளுக்கும் சிறிது கொடுத்து விட்டு " சிலுசிலு" காற்றில் "குளுகுளு" வெயிலில் முதன் முறையாக இவ்வளவு ருசியான இனிப்பு க்ரைஸாண்ட்! ஏகாந்தம்ம்ம்ம்!
எங்கள் அருகில் இளம்பெண்களும் ஆண்களுமாய் சிறு கூட்டம். தன்னை மறந்த நிலையில்! ஒருவர் மாற்றி ஒருவர் சுருட்டி வைத்த கஞ்சாவைப் புகைத்துக் கொண்டு அமைதியாக ஆனந்தமாக உல்லாச உலகம் எங்களுக்கே சொந்தம் ஸ்மோக் பண்ணுடா பண்ணுடா பண்ணுடான்னு அவர்கள் உலகில் கண்கள் சொக்கிய நிலையில் யாரையும் தொந்தரவு செய்யாமல் இருந்தது ஆம்ஸ்டர்டம் நகரை நினைவூட்டியது. கலிஃபோர்னியா மாநிலத்தில் கஞ்சா சட்டபூர்வமாக விற்பனை செய்யப்படுகிறது. அதனால் பொது இடங்களில் தாராளமாக புகைக்கிறார்கள். அந்த வாசனையே காட்டிக் கொடுத்துவிடுகிறது அருகில் யாரோ புகைப்பதை! நியூயார்க்கிலும் விரைவில் சட்டபூர்வமாக்கப்படும் என்று ஆவலுடன் காத்திருக்கிறார்கள் திருட்டுத்தனமாக பயந்து பயந்து ஒளிந்து புகைப்பவர்கள். பலவும் இப்படி பேசிக்கொண்டிருந்ததில் நேரம் போனதே தெரியவில்லை.
வாம்மா. நீ பார்க்கணும்னு சொன்ன இடத்துக்குப் போவோம். ஒன்றரை மைல் தொலைவு தான். நல்ல மேடா இருக்கும். ஊபருக்குச் சொல்லிடறேன். கவலைப்படாதே . சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாள் என் செல்லம்.
அப்பாடா என்றிருந்தது. காலையிலிருந்து நடந்து நடந்து கால்களுக்கும் ஒய்வு வேண்டுமே?
அங்கிருந்து சாய்வுச்சாலையின் உச்சியில் அலமோ ஸ்கொயர். அம்மாடியோவ்! இதுல நான் நடந்திருந்தா அவ்வளவு தான்!
சீக்கிரம் வந்துடுச்சே!
பக்கம் தான்ம்மா.
சான்ஃப்ரான்சிஸ்கோ நகரில் சில தெருக்களில் நூறு ஆண்டுகளுக்கும் மேலான விக்டோரியன் வீடுகள் வரிசையாக இருக்கும். வெளிப்புறங்களில் மாற்றங்கள் ஏதும் செய்யாமல் பழமையைத் தக்க வைத்திருப்பார்கள். சில வண்ணங்களில் பூச்சு அடித்து கட்டட அழகை மெருகூட்டியிருப்பார்கள். அதைக் காணவும் ஒரு கூட்டம் வரும். அலமோ ஸ்கொயரில் வரிசையாக இருக்கும் இந்த ஏழு வீடுகள் 'Painted Ladies' , 'Postcard Row' என்று அழைக்கிறார்கள். கணிசமான கூட்டம் எதிரில் இருந்த பூங்காவில் நின்று கட்டடங்களை வேடிக்கைப் பார்த்துக் கொண்டும் படங்கள் எடுத்துக் கொண்டுமிருந்தது. நாங்களும் சேர்ந்து கொண்டோம். அந்த வீடுகளில் மக்கள் வசிக்கிறார்கள். அதில் ஒரு வீட்டில் அமெரிக்க தொலைக்காட்சித் தொடர் 'Full House' எடுத்திருந்ததும் நினைவுக்கு வந்தது. பூங்காவில் ஐஸ்கிரீம் விற்றுக் கொண்டிருந்தார்கள். வாங்கிச் சாப்பிட்டுக் கொண்டே ஒரு மைல் தொலைவில் இருக்கும் புயனோ விஸ்டா பூங்காவிற்குச் சென்றோம்.
வழியெங்கும் ஏற்றமும் இறக்கமுமாய் சாலைகள். தெருக்கள் ஒவ்வொன்றும் ஒவ்வொருவித அழகு. வீடுகள் எல்லாம் ஒரே மாதிரியாக இல்லாமல் வெவ்வேறு வண்ணங்களில். சிறு உணவகங்கள் அதிகம் தென்பட்டது. கால் வலி மெதுவாக எட்டிப்பார்க்க நல்ல வேளை பூங்கா வந்து விட்டது. வசதியானவர்கள் வசிக்கும் தெருக்களில் பெரிய வீடுகள்! அப்ப்ப்ப்ப்பா!
அங்க பாரும்மா!
வாவ்! சாலையின் இருபுறங்கிலும் ஓங்கி வளர்ந்த பனைமரங்கள் . சாலை இறங்கி நேரே கடலுக்குள் செல்வது போல இருந்தது. என்ன அழகு! கீழிருந்து மேலேறி வரும் வண்டிகள் சாய்ந்து வருகையில் நல்ல வேளை நாம் இந்தப்பகுதியில் வண்டியோட்டிக் கொண்டு வரவில்லை. பயத்திலேயே வண்டி பின்னோக்கிச் சென்றிருக்கும்...நினைத்துக்கொண்டேன். நடுசாலையில் நின்று சில படங்களை எடுத்துக் கொண்டு எதிரில் இருந்த பூங்காவில் சிறிது நேரம் கண் இமைக்காமல் அந்தச் சாலையில் கீழ் இறங்கும், மெதுவாக மேலேறி வரும் வண்டிகளையும் வேடிக்கைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம். சில ஹாலிவுட் திரைப்படக் காட்சிகள் அங்கு படமாக்கப்பட்டிருக்கிறது என்று கேள்விப்பட்டேன்.
மீண்டும் ஊபர் காரில் ட்வின் பீக்ஸ் என்ற மலைகளுக்கு ஒரு மைல் தூர பயணம். அழைத்த சில நிமிடங்களில் 'டான்' என்று வந்து விடுகிறது ஊபர். வண்டிகளையும் நல்ல நிலைமையில் வைத்திருக்கிறார்கள். வளைந்து வளைந்து மலைகளில் எற வண்டியே சிரமப்பட்டது. சிலர் சைக்கிள்களில் வியர்த்து விறுவிறுக்க மேலேறிக் கொண்டிருந்தார்கள். எப்படித்தான் முடிகிறதோ! அதிசயிக்க வைக்கும் மனிதர்கள்! 'சல்'லென்று வளைவுகளில் கீழிறங்கும் வண்டிகளும் மிதிவண்டிக்காரர்களும் பார்க்க நன்றாகத் தான் இருந்தது. மலையில் தீயணைப்பு வண்டிகளும் போலீஸ் கார்களும் பாதுகாப்பிற்காக இருந்தது ஆறுதல். கூட்டத்தைச் சீர்படுத்திக் கொண்டிருந்தார்கள். பெரும்பாலான உள்ளூர் மக்கள் ஊபர் போன்ற வாடகை வண்டிகளையே நாடுகிறார்கள்.
இரு மலைகள். உச்சி வரை நடந்து சென்றால் சான்ஃப்ரான்சிஸ்கோ நகரம் முழுவதுமே தெரிகிறது. சாலைகளும் உயர்ந்த கட்டடங்களும் மேலிருந்து வளைவுச்சாலைகளில் கீழிறங்கும் வண்டிகளும் பார்த்துக் கொண்டே இருக்கலாம் போல காட்சிகள் கண்முன்னே விரிகிறது. மணி மூன்றை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது. ச்ச்சில்லென்ற குளிர்க்காற்று வீசவும் திரும்பலாம் என்று முடிவு செய்து மீண்டும் ஊபரில் La Tacqueria என்ற பிரபலமான மெக்ஸிகன் உணவகத்திற்கு வந்து சேர்ந்தோம்.
இங்க எப்பவுமே நீளமான வரிசை இருக்கும்.இன்னிக்குப் பரவாயில்லைம்மா. கூட்டம் குறைவா இருக்கு.
இது கூட்டம் இல்லையா? அதுவும் இந்த நேரத்துல? ஆல்பனி போன்ற சிறுநகரங்களில் இருந்து விட்டால் பெருநகர வாழ்க்கை எல்லாமே மலைப்பாகத் தான் இருக்கிறது!
பதினைந்து நிமிடத்திற்குப் பிறகு உட்கார இடம் கிடைத்து ஆர்டர் செய்தது வர, இவ்வளவு பெரிய 'பரிட்டோ'வா? சொல்லிக்கொண்டே சாப்பிட்டு முடித்தேன். அருகில் உட்கார்ந்திருந்தவர்கள் சாப்பிட்டுக் கொண்டேஏஏஏஏஏ இருந்தார்கள். எப்படித்தான் இவ்வளவு சாப்பிடுகிறார்களோ? கடோத்கஜன்கள்! கூட்டமும் குறைந்தபாடில்லை. வரிசையாக மெக்ஸிகன் உணவகங்கள் இருந்தாலும் இங்கு மட்டும் அதிக அளவில் மக்கள் காத்திருந்து உண்கிறார்கள். நியூயார்க்கில் இல்லாத பலவும் இங்கு இருக்கிறது. அதிக எண்ணிக்கையில் மெக்ஸிகன் மக்கள் வாழ்வதால் அவர்களின் பாரம்பரிய உணவு வகைகளும் கிடைக்கிறது. திருப்தியான உணவு சாப்பிட்டவுடன் கிடைக்கும் மகிழ்ச்சியே அலாதி! நிவி என்னை அழைத்துச் சென்ற அடுத்த இடம் ... ஆஹா! பாதங்களை மசாஜ் செய்யும் பார்லர்!
தொடர்ந்து மூன்று நாட்களாக நடந்து நடந்து அந்த நேரத்தில் அவசியமாக இருந்தது. நான் கேட்காமலே அழைத்துச் சென்றதில் எனக்கு மிக்க மகிழ்ச்சி. வயிறு நிறைய பரிட்டோ. மிதமான சுடுநீரில் காலை வைக்கும் பொழுதே அவ்வளவு இதமாக இருந்தது. மசாஜ் செய்யும் பெண்மணிக்குச் சுத்தமாக ஆங்கிலம் பேச தெரியவில்லை. நான் சொன்னதைப் புரிந்து கொண்டவர் பாதத்தை மசாஜ் செய்ய, தாய்லாந்தில் செய்து கொண்ட மசாஜ் பற்றி நாங்கள் இருவரும் தாய்பாஷையில் பேசிக்கொண்டதை அப்பெண்மணி சிரித்த முகத்துடன் கேட்டுக் கொண்டிருந்தார். தூக்கமும் கண்களைச் சுழற்ற பாதங்கள் நன்றி சொல்ல நான் அப்பெண்மணிக்கு நன்றி சொல்லி அங்கிருந்து ஊபரில் வீட்டுக்குப் பயணம்.
அன்று இரவு உணவுக்கு நிவியின் நண்பர்கள் வீட்டிற்கு வந்து என்னைச் சந்திப்பதாக சொல்லி இருந்தார்கள். இரவு உணவாக சௌராஷ்ட்ரா ஸ்பெஷல் தக்காளிப் பொங்கலும், சிக்கன் கிரேவி, சட்னி செய்ய வேண்டும். பரோட்டா இருக்கிறது. அம்மா, நீ கொஞ்ச நேரம் தூங்கு. நான் தக்காளி, வெங்காயம் நறுக்கி வைத்து விடுகிறேன்.
டீயுடன் எழுப்பும் பொழுது அடடா! சமைக்கணுமே. இன்ஸ்டாபாட் எடு சமைத்துப் போடு என்று ஒன்றரை மணி நேரத்தில் எல்லாம் முடித்தாகி விட்டது. நடுநடுவே ஈஷ்வருடன் பேசிக்கொண்டும் படங்களை அனுப்பிக் கொண்டே நாங்களும் தயாராகி நிவியின் நண்பர்களுக்காக காத்திருந்தோம்.
SFO 2
SFO 3
SFO 4
SFO 5
டார்டின் பேக்கரியில் இருந்து அரை மைல் தொலைவில் டோலோரெஸ் பூங்காவை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தோம். பெரிய பெரிய அழகான வீடுகள். சாலைகளை அலங்கரித்த அழகு பனைமரங்கள். பூங்கா சற்று மேடான இடத்தில் அமைந்திருப்பதால் சுற்றி இருந்த கட்டடங்கள் அழகாகத் தெரிந்தது. பல நாட்களுக்குப் பிறகான இதமான வெயில் மற்றும் விடுமுறையைக் கொண்டாடும் மனிதர்கள். பூங்காவில் உட்கார இடமில்லை. ஊஞ்சல்களில், சறுக்கி விளையாடும் இடங்களில் குழந்தைகளின் உற்சாக குரல்கள். இங்கு குழந்தைகளைத் தனியே விடுவதில் இருக்கும் பயமும் பாதுகாப்பின்மையும் காரணமாக அவர்களைக் கண்காணித்துக் கொண்டு சுற்றி நின்று அவர்கள் விளையாடுவதை ரசிக்கும் பெற்றோர்கள். ஐஸ்கிரீம் விற்றுக் கொண்டிருந்த வண்டியைச் சுற்றி இளம் சிறார்கள். கோடை வந்தது போல் புத்துணர்ச்சியுடன் மக்கள்! வெயிலின் அருமை பனிக்காலத்தில் நன்கு தெரிந்து விடுகிறது! எப்படா வெளியில் சுற்றித் திரிவோம் என்று இந்நகர மக்களே காத்திருந்தால் நியூயார்க் நகர மக்களைப் பற்றிச் சொல்லவே தேவையில்லை.
புல்தரையில் துணியை விரித்துப் படுத்துக்கொண்டே புத்தகம்வாசிப்பவர்கள், நண்பர்களுடன் பேசிக் கொண்டிருப்பவர்கள், கிடார் இசைப்பவரைச் சுற்றி அமர்ந்திருந்த நண்பர்கள் குழாம், தனியாக காதில் தொங்கட்டான் வழியாக பாடல்கள் கேட்டுக் கொண்டு என்று வைட்டமின் டியை பலவகையிலும் பெற்றுக் கொண்டிருந்தார்கள் அங்கிருந்தவர்கள். பலரும் சாப்பாட்டுக்கூடையுடன் குடும்பமாக அன்று முழுவதும் அங்கேயே பொழுதைக் கழிக்கும் உத்தேசத்தில் வந்தவர்கள் போல இருந்தார்கள். நாங்களும் ஓரிடத்தில் அமர்ந்து கொண்டு கடையில் வாங்கிய ஆல்மண்ட் க்ரைஸாண்ட்டை சாப்பிட ஆரம்பித்தோம். வெண்ணையில் தயாரித்தது. இனிப்பும் கூட. வாயில் வைத்தால் கரைந்தது. ஆஹா! ஏதாவது கிடைக்குமா என்று பறந்து வந்த குருவிகளுக்கும் சிறிது கொடுத்து விட்டு " சிலுசிலு" காற்றில் "குளுகுளு" வெயிலில் முதன் முறையாக இவ்வளவு ருசியான இனிப்பு க்ரைஸாண்ட்! ஏகாந்தம்ம்ம்ம்!
எங்கள் அருகில் இளம்பெண்களும் ஆண்களுமாய் சிறு கூட்டம். தன்னை மறந்த நிலையில்! ஒருவர் மாற்றி ஒருவர் சுருட்டி வைத்த கஞ்சாவைப் புகைத்துக் கொண்டு அமைதியாக ஆனந்தமாக உல்லாச உலகம் எங்களுக்கே சொந்தம் ஸ்மோக் பண்ணுடா பண்ணுடா பண்ணுடான்னு அவர்கள் உலகில் கண்கள் சொக்கிய நிலையில் யாரையும் தொந்தரவு செய்யாமல் இருந்தது ஆம்ஸ்டர்டம் நகரை நினைவூட்டியது. கலிஃபோர்னியா மாநிலத்தில் கஞ்சா சட்டபூர்வமாக விற்பனை செய்யப்படுகிறது. அதனால் பொது இடங்களில் தாராளமாக புகைக்கிறார்கள். அந்த வாசனையே காட்டிக் கொடுத்துவிடுகிறது அருகில் யாரோ புகைப்பதை! நியூயார்க்கிலும் விரைவில் சட்டபூர்வமாக்கப்படும் என்று ஆவலுடன் காத்திருக்கிறார்கள் திருட்டுத்தனமாக பயந்து பயந்து ஒளிந்து புகைப்பவர்கள். பலவும் இப்படி பேசிக்கொண்டிருந்ததில் நேரம் போனதே தெரியவில்லை.
வாம்மா. நீ பார்க்கணும்னு சொன்ன இடத்துக்குப் போவோம். ஒன்றரை மைல் தொலைவு தான். நல்ல மேடா இருக்கும். ஊபருக்குச் சொல்லிடறேன். கவலைப்படாதே . சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாள் என் செல்லம்.
அப்பாடா என்றிருந்தது. காலையிலிருந்து நடந்து நடந்து கால்களுக்கும் ஒய்வு வேண்டுமே?
அங்கிருந்து சாய்வுச்சாலையின் உச்சியில் அலமோ ஸ்கொயர். அம்மாடியோவ்! இதுல நான் நடந்திருந்தா அவ்வளவு தான்!
சீக்கிரம் வந்துடுச்சே!
பக்கம் தான்ம்மா.
சான்ஃப்ரான்சிஸ்கோ நகரில் சில தெருக்களில் நூறு ஆண்டுகளுக்கும் மேலான விக்டோரியன் வீடுகள் வரிசையாக இருக்கும். வெளிப்புறங்களில் மாற்றங்கள் ஏதும் செய்யாமல் பழமையைத் தக்க வைத்திருப்பார்கள். சில வண்ணங்களில் பூச்சு அடித்து கட்டட அழகை மெருகூட்டியிருப்பார்கள். அதைக் காணவும் ஒரு கூட்டம் வரும். அலமோ ஸ்கொயரில் வரிசையாக இருக்கும் இந்த ஏழு வீடுகள் 'Painted Ladies' , 'Postcard Row' என்று அழைக்கிறார்கள். கணிசமான கூட்டம் எதிரில் இருந்த பூங்காவில் நின்று கட்டடங்களை வேடிக்கைப் பார்த்துக் கொண்டும் படங்கள் எடுத்துக் கொண்டுமிருந்தது. நாங்களும் சேர்ந்து கொண்டோம். அந்த வீடுகளில் மக்கள் வசிக்கிறார்கள். அதில் ஒரு வீட்டில் அமெரிக்க தொலைக்காட்சித் தொடர் 'Full House' எடுத்திருந்ததும் நினைவுக்கு வந்தது. பூங்காவில் ஐஸ்கிரீம் விற்றுக் கொண்டிருந்தார்கள். வாங்கிச் சாப்பிட்டுக் கொண்டே ஒரு மைல் தொலைவில் இருக்கும் புயனோ விஸ்டா பூங்காவிற்குச் சென்றோம்.
வழியெங்கும் ஏற்றமும் இறக்கமுமாய் சாலைகள். தெருக்கள் ஒவ்வொன்றும் ஒவ்வொருவித அழகு. வீடுகள் எல்லாம் ஒரே மாதிரியாக இல்லாமல் வெவ்வேறு வண்ணங்களில். சிறு உணவகங்கள் அதிகம் தென்பட்டது. கால் வலி மெதுவாக எட்டிப்பார்க்க நல்ல வேளை பூங்கா வந்து விட்டது. வசதியானவர்கள் வசிக்கும் தெருக்களில் பெரிய வீடுகள்! அப்ப்ப்ப்ப்பா!
அங்க பாரும்மா!
வாவ்! சாலையின் இருபுறங்கிலும் ஓங்கி வளர்ந்த பனைமரங்கள் . சாலை இறங்கி நேரே கடலுக்குள் செல்வது போல இருந்தது. என்ன அழகு! கீழிருந்து மேலேறி வரும் வண்டிகள் சாய்ந்து வருகையில் நல்ல வேளை நாம் இந்தப்பகுதியில் வண்டியோட்டிக் கொண்டு வரவில்லை. பயத்திலேயே வண்டி பின்னோக்கிச் சென்றிருக்கும்...நினைத்துக்கொண்டேன். நடுசாலையில் நின்று சில படங்களை எடுத்துக் கொண்டு எதிரில் இருந்த பூங்காவில் சிறிது நேரம் கண் இமைக்காமல் அந்தச் சாலையில் கீழ் இறங்கும், மெதுவாக மேலேறி வரும் வண்டிகளையும் வேடிக்கைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம். சில ஹாலிவுட் திரைப்படக் காட்சிகள் அங்கு படமாக்கப்பட்டிருக்கிறது என்று கேள்விப்பட்டேன்.
மீண்டும் ஊபர் காரில் ட்வின் பீக்ஸ் என்ற மலைகளுக்கு ஒரு மைல் தூர பயணம். அழைத்த சில நிமிடங்களில் 'டான்' என்று வந்து விடுகிறது ஊபர். வண்டிகளையும் நல்ல நிலைமையில் வைத்திருக்கிறார்கள். வளைந்து வளைந்து மலைகளில் எற வண்டியே சிரமப்பட்டது. சிலர் சைக்கிள்களில் வியர்த்து விறுவிறுக்க மேலேறிக் கொண்டிருந்தார்கள். எப்படித்தான் முடிகிறதோ! அதிசயிக்க வைக்கும் மனிதர்கள்! 'சல்'லென்று வளைவுகளில் கீழிறங்கும் வண்டிகளும் மிதிவண்டிக்காரர்களும் பார்க்க நன்றாகத் தான் இருந்தது. மலையில் தீயணைப்பு வண்டிகளும் போலீஸ் கார்களும் பாதுகாப்பிற்காக இருந்தது ஆறுதல். கூட்டத்தைச் சீர்படுத்திக் கொண்டிருந்தார்கள். பெரும்பாலான உள்ளூர் மக்கள் ஊபர் போன்ற வாடகை வண்டிகளையே நாடுகிறார்கள்.
இரு மலைகள். உச்சி வரை நடந்து சென்றால் சான்ஃப்ரான்சிஸ்கோ நகரம் முழுவதுமே தெரிகிறது. சாலைகளும் உயர்ந்த கட்டடங்களும் மேலிருந்து வளைவுச்சாலைகளில் கீழிறங்கும் வண்டிகளும் பார்த்துக் கொண்டே இருக்கலாம் போல காட்சிகள் கண்முன்னே விரிகிறது. மணி மூன்றை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது. ச்ச்சில்லென்ற குளிர்க்காற்று வீசவும் திரும்பலாம் என்று முடிவு செய்து மீண்டும் ஊபரில் La Tacqueria என்ற பிரபலமான மெக்ஸிகன் உணவகத்திற்கு வந்து சேர்ந்தோம்.
இங்க எப்பவுமே நீளமான வரிசை இருக்கும்.இன்னிக்குப் பரவாயில்லைம்மா. கூட்டம் குறைவா இருக்கு.
இது கூட்டம் இல்லையா? அதுவும் இந்த நேரத்துல? ஆல்பனி போன்ற சிறுநகரங்களில் இருந்து விட்டால் பெருநகர வாழ்க்கை எல்லாமே மலைப்பாகத் தான் இருக்கிறது!
பதினைந்து நிமிடத்திற்குப் பிறகு உட்கார இடம் கிடைத்து ஆர்டர் செய்தது வர, இவ்வளவு பெரிய 'பரிட்டோ'வா? சொல்லிக்கொண்டே சாப்பிட்டு முடித்தேன். அருகில் உட்கார்ந்திருந்தவர்கள் சாப்பிட்டுக் கொண்டேஏஏஏஏஏ இருந்தார்கள். எப்படித்தான் இவ்வளவு சாப்பிடுகிறார்களோ? கடோத்கஜன்கள்! கூட்டமும் குறைந்தபாடில்லை. வரிசையாக மெக்ஸிகன் உணவகங்கள் இருந்தாலும் இங்கு மட்டும் அதிக அளவில் மக்கள் காத்திருந்து உண்கிறார்கள். நியூயார்க்கில் இல்லாத பலவும் இங்கு இருக்கிறது. அதிக எண்ணிக்கையில் மெக்ஸிகன் மக்கள் வாழ்வதால் அவர்களின் பாரம்பரிய உணவு வகைகளும் கிடைக்கிறது. திருப்தியான உணவு சாப்பிட்டவுடன் கிடைக்கும் மகிழ்ச்சியே அலாதி! நிவி என்னை அழைத்துச் சென்ற அடுத்த இடம் ... ஆஹா! பாதங்களை மசாஜ் செய்யும் பார்லர்!
தொடர்ந்து மூன்று நாட்களாக நடந்து நடந்து அந்த நேரத்தில் அவசியமாக இருந்தது. நான் கேட்காமலே அழைத்துச் சென்றதில் எனக்கு மிக்க மகிழ்ச்சி. வயிறு நிறைய பரிட்டோ. மிதமான சுடுநீரில் காலை வைக்கும் பொழுதே அவ்வளவு இதமாக இருந்தது. மசாஜ் செய்யும் பெண்மணிக்குச் சுத்தமாக ஆங்கிலம் பேச தெரியவில்லை. நான் சொன்னதைப் புரிந்து கொண்டவர் பாதத்தை மசாஜ் செய்ய, தாய்லாந்தில் செய்து கொண்ட மசாஜ் பற்றி நாங்கள் இருவரும் தாய்பாஷையில் பேசிக்கொண்டதை அப்பெண்மணி சிரித்த முகத்துடன் கேட்டுக் கொண்டிருந்தார். தூக்கமும் கண்களைச் சுழற்ற பாதங்கள் நன்றி சொல்ல நான் அப்பெண்மணிக்கு நன்றி சொல்லி அங்கிருந்து ஊபரில் வீட்டுக்குப் பயணம்.
அன்று இரவு உணவுக்கு நிவியின் நண்பர்கள் வீட்டிற்கு வந்து என்னைச் சந்திப்பதாக சொல்லி இருந்தார்கள். இரவு உணவாக சௌராஷ்ட்ரா ஸ்பெஷல் தக்காளிப் பொங்கலும், சிக்கன் கிரேவி, சட்னி செய்ய வேண்டும். பரோட்டா இருக்கிறது. அம்மா, நீ கொஞ்ச நேரம் தூங்கு. நான் தக்காளி, வெங்காயம் நறுக்கி வைத்து விடுகிறேன்.
டீயுடன் எழுப்பும் பொழுது அடடா! சமைக்கணுமே. இன்ஸ்டாபாட் எடு சமைத்துப் போடு என்று ஒன்றரை மணி நேரத்தில் எல்லாம் முடித்தாகி விட்டது. நடுநடுவே ஈஷ்வருடன் பேசிக்கொண்டும் படங்களை அனுப்பிக் கொண்டே நாங்களும் தயாராகி நிவியின் நண்பர்களுக்காக காத்திருந்தோம்.
No comments:
Post a Comment